Riku Miura i Ryuichi Kihara zwyciężyli. Choć ich występy nie były całkowicie bezbłędne, okazały się wystarczająco mocne, by wygrać w tak wyrównanej stawce.
Za nimi Sara Conti i Niccolo Macii zdobyli srebro — poparte aż trzema rekordami kariery — co wywołuje pytanie, o przyszłe rezultaty na igrzyskach olimpijskich.
Trzeci duet Minerva Fabienne Hase / Nikita Volodin wciąż pozostaje zagadką — jeśli pokażą swój pełny poziom, mogą realnie zagrozić Japończykom w drodze po olimpijskie złoto.
Pary sportowe
🥇 Riku Miura i Ryuichi Kihara (JPN/ 77,32 pkt/ 147,89/ 225,21 pkt) już od pierwszych dźwięków Pain in Black pokazali pełne zaangażowanie — niemal natychmiast weszli w choreografię, prezentując żywiołowe, szybkie i energiczne ruchy. Program rozpoczęli imponującym potrójnym podnoszeniem twistowym. Choć wizualnie sięgało niemal „pod niebo”, technicznie zostało ocenione na 3. poziom trudności. Za to pozostałe elementy podstawowe otrzymały najwyższy, 4. poziom.
Przed skokami para miała dość długie najazdy, co delikatnie psuło dynamikę, lecz podkreślało ich świadomą walkę o stabilność. Mimo tego w 3T Miurze zabrakło pełnej rotacji. Natomiast z wyrzucanym 3F poradziła sobie bardzo dobrze i uzyskała dodatni wynik GOE.
W programie dowolnym do muzyki z filmu Gladiator Miura i Kihara ustanowili nowy rekord kariery — 147,89 pkt, mimo że mieli kilka potknięć po drodze. Najbardziej widoczne było „przysiadnięcie” i podparcie się ręką przez Ryuichiego po ostatnim axlu w kombinacji: 3T+2A+2A. Na szczęście szybko wrócił do rytmu i poprawnie wykonał 3S.
W programie znalazł się również ładnie trafiony w muzykę wyrzucany 3F. Mniej udany okazał się wyrzucany 3Lo – Riku zbyt długo utrzymała nogę wolną z przodu, co przełożyło się na niższą jakość lądowania i utratę punktów GEO.
W obu występach reprezentantów Japonii czuć było ostrożność, by utrzymać koncentrację i nie tracić punktów na niepotrzebnych błędach.
Nie do końca się to udało i pojawiły się niedociągnięcia. W samym programie dowolnym, mimo rekordu, zajęli dopiero drugie miejsce. Ale! nie zawsze trzeba być absolutnie perfekcyjnym, by wygrać. Ostatecznie liczy się jedno: pokonać rywali. 😉
Z drugiej strony ambitne pary zawsze celują w "przejazd na 100%" i zdają sobie sprawę, że na igrzyskach liczenie na pomyłki innych to ryzykowna strategia.
Najbardziej odporni na stres okazali się przyszli reprezentanci gospodarzy igrzysk olimpijskich. Srebrni medaliści finału Grand Prix, 🥈 Sara Conti i Niccolo Macii (ITA/ 223.28 PB), zaprezentowali imponująco czyste programy 😁 i ustanowili aż trzy rekordy kariery. Poza spiralami śmierci ocenionymi na poziom 3, wszystkie pozostałe elementy otrzymały najwyższy, 4. poziom trudności — w tym oba potrójne podnoszenia twistowe.
W programie krótkim do Concerto de España para wykonała 3LoTh oraz 3S. W programie dowolnym do muzyki Caruso kombinację 3T+2A+2A (wyraźnie lepszą niż u Miury i Kihary), 3S solo oraz potrójnego wyrzucanego rittbergera i salchowa.
Z drugim miejscem w programie krótkim (77,22 pkt PB) i trzecim w dowolnym (146,06 pkt PB) pewnie utrzymali się na drugiej pozycji — potwierdzając stabilność i gotowość do najważniejszych startów?
🥉 Minerva Fabienne Hase i Nikita Volodin (GER/ 221.25 pkt) po programie krótkim sensacyjnie zajmowali dopiero piąte miejsce — tak, piąte! Wszystko przez niezaliczony pojedynczy salchow Minervy, który wywrócił ich układ punktowy. Mimo tego potknięcia Hase, jak na prawdziwą mistrzynię przystało, pokazała klasę, wykonując pewnie i stabilnie 3LoTh.
W programie dowolnym częściowo odrobili i jednocześnie nie odrobili strat. Z jednej strony pojechali czysty i rekordowy program Memoryhouse (149.57 pkt PB), co dało im najlepszy wynik w stawce. Z drugiej — awansowali tylko na trzecie miejsce.
Skoro Niemcy awansowali o dwie pozycje, ktoś musiał spaść. Anastasiia Metelkina / Luka Berulava (GEO/ 75,04 pkt /136,49 pkt) zakończyli zmagania na czwartym miejscu, spadając z trzeciego — auć. Tuż za nimi uplasowali się Maria Pavlova / Alexei Sviatchenko (HUN/ 72,84 pkt/ 135,49 pkt/ 208.33 pkt PB), którzy ostatecznie zajęli piątą lokatę.
Oba duety mogą pochwalić się czystymi programami krótkimi. Natomiast w programach dowolnych pojawiło się kilka drobnych niedociągnięć, które w tak wyrównanej stawce wystarczyły, by przesunąć ich nieco w dół, choć trzeba przyznać, że oba duety zaprezentowały solidny, wartościowy poziom jazdy.
Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps (CAN/ 194.36 pkt) zajęli 6. miejsce — podejrzewam, że wolą zapomnieć o tych zawodach.😞
Wyniki online Finału Grand Prix 2025/2026 >>> TUTAJ
Editorial use only:
Logo cyklu grand prix, źródło zdjęcia:
strona ISU
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz