Kto się spodziewał, że czarnym koniem mistrzostw okaże się Kazach Mikhail Shaidorov? A kto się spodziewał, że na podium nie będzie żadnego reprezentanta Japonii? Ostatnio taka sytuacja miała miejsce aż dziewięć lat temu.
Natomiast na podium, z wicemistrzowskim tytułem znalazł się reprezentant gospodarzy Junhwan Cha (KOR) oraz po raz pierwszy w swojej karierze medal 4CC wywalczył Jimmy Ma (USA).
Soliści
Po dziesięciu latach od wygranej (ś.p.) Denisa Tena, Kazachstan znów ma swojego mistrza.
1. Mikhail Shaidorov (KAZ) - 285.10 / PB
To się nazywa wygrana w wielkim stylu!
Dwa bezbłędne programy! A program dowolny jeszcze lepszy niż krótki!
W programie krótkim Mikhail wręcz zahipnotyzował interpretacją Diuny (kolejna odsłona Diuny w tym sezonie 😉), a jeszcze bardziej pewnymi i trudnymi skokami. Fantastyczna kombinacja 4Lz+3T, której wartość bazowa wynosi 15.70 pkt, w nocie za jakość, przyniosła zawodnikowi prawie 3,5 dodatkowych pkt. Do tego doszedł mocny 3A i czysty 4T w drugiej części programu.
Wynik, który wówczas zdobył tj. 94.73, był bliski jego rekordowi kariery 95.50, pochodzący z październikowego challengera.
W programie dowolnym Mikhail, nooooo to już przeszedł samego siebie. Nie uległ presji, nie poddał się nerwom, nie popełnił żadnego błędu. Nic nie zmąciło jego spokoju.
Rozpoczął od obłędnej trójkombinacji 3A+1Eu+4S, by już po chwili wyskakać 4Lz i 4T solo. W drugiej części jeszcze raz sięgnął po 4T, tym razem w kombinacji z 3T. Ponadto w programie miał także trzy skoki potrójne, dwa solo (3Lo i 3Lz) oraz 3Lz w sekwencji z 2A.
Jednym słowem, w przearanżowanej Sonacie Księżycowej (Ludwig van Beethoven, Hidden Citizens) zaprezentował się rekordowo, zdobywając aż 190.37 pkt (wcześniej jego rekord wynosił 182.96 pkt).
2. Junhwan Cha (KOR) - 265.02/ SB
Program krótki zakończył na (mało przyjemnej) czwartej pozycji. Strata była niewielka, ale była. Powstała głównie dlatego, że nieplanowanie i nieregulaminowo wykonał 2S (miał być 4S). Mimo tego nie pozwolił by utrata elementu odbiła się na pozostałych składowych. Nie zawiódł w swojej koronnej kombinacji 3Lz+3Lo i w potrójnym axlu, wykonanym w drugiej połowie programu.
W programie dowolnym widać było jak bardzo się skupił na realizacji planu. Jak dbał o każdy ruch i synchronizację z muzyką; jak spełniał kompozycyjny zamysł; jak pilnował jakości wykonania elementów (nawet tego 2T, który miał być 4).
I owszem, z jednej strony wywiązał się z techniczno - artystycznego zadania, z drugiej strony zabrakło mi ostatniego szlifu, takiego wzajemnego przenikania się z muzyką. Cha należy do tych chłodnych artystów, ale nie raz udowodnił, że potrafi poddać się emocjom.
Tu wiadomo. Nie mógł sobie pozwolić na "własne" odczucia i zatopić się w klimacie utworu Astora Piazzolli Balada para un Loco, w końcu stawka była wysoka.
Zawody skończył z awansem i srebrnym medalem.
3. Jimmy Ma (USA) - 245.01/ SB
Drugi po shorcie, trzeci w programie dowolnym i trzeci na podium Jimmy Ma (zdobył też trzy rekordy sezonu), wywalczył swój pierwszy medal na zawodach rangi mistrzowskiej.
Jak to wygląda w krajowych statystykach? Piąty zawodnik USA, pokonał trzeciego zawodnika kraju Camdena Pulkinena, który z dorobkiem 217.25 pkt zajął 8. miejsce i znów okazał się lepszy niż szósty zawodnik kraju Tomoki Hiwatashi (214.79 i 9. miejsce).
Tuż za podium znalazła się cała reprezentacja Japonii: 4. Kazuki Tomono (242.08), 5.Tatsuya Tsuboi (234.93) i 6. Kao Miura (230.48).
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz