Piruety część I: basic i non-basic positions

dla zaawansowanych

Piruety, czyli obroty wokół własnej osi, są wykonywane na jednej nodze, poprzez nacisk na tę części płozy, która znajdującej się za ząbkami. Zawodnik lekko unosi tylną część łyżwy, pilnując aby nie wejść na ząbki. Obroty zdobywają na wartości, gdy są kręcone w jednym miejscu. Po pozostawionymna lodzie śladzie, widać czy łyżwa "wędrowała" po lodzie czy był utrzymana w tym samym punkcie. Wyraźnie zaznaczony środek po łyżwie nogi pracującej ujawnia prawdę ;).

Ze względu na pozycję bazową, piruety dzieli się na trzy podstawowe rodzaje:

*piruet w pozycji wagi (camel spin/ CSp) - wolna noga jest ułożona do tyłu, z kolanem powyżej poziomu bioder. W piruecie wagi, obydwie nogi powinny być wyciągnięte i stabilne. Element może być wykonany z ułożeniem tułowia przodem lub tyłem do lodu. Ważne jest, aby tułów był ułożony równolegle do lodu z lekkim odchyleniem pleców w łuk.

*piruet siadany (sit spin/ SSp) - zawodnik (jak nazwa wskazuje) prawie siedzi na lodzie. Górna część nogi jest co najmniej równoległa do lodu (pod kątem 90 stopni). W wejściu do piruetu ramiona są naprężone a noga wolna mocno wyciągnięta. Zawodnik zataczając nią łuk obniża się do wymaganej pozycji.

*piruet stany (upright spin/ USp) - to piruet z nogą wolną uniesioną nad lodem: wyprostowaną lub lekko ugiętą. To piruet, który nie jest wagą.

piruet: 1. waga 2. siadany 3. stany

Wykonanie piruetu nie spełniającego kryteriów piruetów bazowych, skutkuje obniżaniem wartości a nawet nie zaliczeniem (zero pkt) elementu. Przede wszystkim zawodnik musi wykonać co najmniej dwa obroty w pozycji podstawowej.

ALE regulamin przewiduje wykonanie konkretnego piruetu, który nie jest pozycją bazową. Mowa tu oczywiście o "piruecie z odchyleniem tułowia".

Drugą dopuszczalną sytuacją, jest wykorzystanie pozycji z grupy tzw. non-basic positions jako utrudnienia/ dodatku do wymaganych piruetów.

Regulamin przewiduje 11 kategorii determinujących trudność piruetu:

WARIANTY POZYCJI BAZOWYCH:

Trzy pozycje dla piruetu wagi - decyduje ułożenie ramion.

• camel forward (CF) - ramiona zawodnika zwrócone są przodem do lodu,
• camel sideways (CS) - ramiona zawodnika ułożone są bokiem, prostopadle do lodu,
  
• camel upward (CU) - zawodnik odwraca się tyłem do lodu, przód ramion układa w stronę sufitu ;)
  

Trzy pozycje dla piruetu siadanego - decyduje położenie nogi wolnej.

• sit forward (SF) - noga wolna z przodu (wliczając, także położenie na udzie nogi pracującej),
  
• sit sideways (SS) - noga wolna ułożona jest do boku (nie tylko łyżwa, ale noga),
  
• sit behind (SB) - noga wolna znajduje się pod nogą (udem), na której wykonuje się piruet.

Trzy pozycje piruetu stanego - decyduje pozycja tułowia.

• upright forward - zawodnik nachyla tułów do przodu i utrzymuje nogę, na której wykonuje piruet (tj. pracującą) naciągniętą. Nogę wolną może: unieść/odchylić prosto nad lodem, lekko ugiąć lub skrzyżować z przodu.
  
• upright stright / sideways - zawodnik utrzymuje tułów prosto lub pionowo. Łapie za łyżwę nogi wolnej i ciągnie ją przed sobą do góry lub do boku,
• upright Biellmann - polega na tym, że zawodniczka (rzadziej zawodnik) łapie za łyżwę nogi wolnej i ciągnie ją do góry za sobą nad głowę.

SPECJALNE MIEJSCE DLA PIRUETU Z ODCHYLENIEM TUŁOWIA (layback spin)

Jak wspomniałam piruet z odchyleniem tułowia nie należy do pozycji bazowych, ale! zalicza się do grupy piruetów stanych. Od wielu lat w programie krótkim solistek znajduje swoje miejsce w ramach wyboru "piruetu w jednej pozycji".

Piruet z odchylaniem tułowia jak sama nazwa wskazuje polega na odchyleniu głowy i ramion tak, aby plecy tworzyły łuk. Może być wykonany do tyłu lub do boku (sideways leaning spin). W ułożeniu nogi wolnej nie ma bezwzględnych wytycznych.

SPECJALNE MIEJSCE DLA NON-BASIC POSITIONS (NBP)

Aby zaprezentowane utrudnienia/warianty/ pomysłowość miały wpływ na poziom trudności zawodnik musi się wykazać elastycznością, stabilnością, równowagą etc. etc

Najpopularniejszym wariantem non-basic position wpływającym na poziom trudności jest wiatrak [Windmill (illusion)]. Jest on uznawany za trudny ruch, pod warunkiem, że zawodnik uzyska pozycję bliską do szpagatu (co najmniej 135 stopni) i wykona co najmniej trzy "śruby".

***

Kombinacja piruetów (CoSp) według regulaminu oznacza wykonanie piruetów w co najmniej dwóch (z trzech) pozycjach bazowych i z co najmniej dwoma obrotami każdy. Nie ma znaczenia, w którym momencie kręcenia obrotów (wymaganych w kat. seniorów w zależności od rodzaju i programu od 6 do 10) uzyska się pozycję bazową. Każdy obrót nie będący pozycją bazową jest wliczany w ogólną liczbę obrotów.

Jak wspomniałam seniorzy w swoich programach mają postawiony warunek co do liczby obrotów w elementach. Np. solistki w programie dowolnym, w ramach kombinacji piruetów, mają wykonać co najmniej dziesięć obrotów. To oznacza, że po wykonaniu czterech obrotów (po dwa w dwóch bazowych pozycjach) pozostaje im jeszcze sześć obrotów na pozostałe warianty.

Kombinacja z jedną pozycją bazową (przy nawet większej liczbie obrotów niż 2 wymagane), albo we wszystkich pozycjach z mniejszą niż 2 liczbą obrotów - nie zostanie uznana (zero pkt).

Żeby element został uznany, muszą być zachowane dwie pozycje bazowe i z co najmniej dwoma obrotami. ALE jest jedno ale. Taka kombinacja owszem jest uznana, ale ma niższą wartość od tej z trzema pozycjami bazowymi. Wówczas przy tej pierwszej kombinacji pojawi się oznaczanie V. Wartość zapisanej kombinacji CoSpV znajduje się w odpowiedniej rubryce w tabeli SOV (szerzej o wartościach piruetów w następnym poście).

Zmiana pozycji na inną niż bazowa nie jest uważana za zmianę pozycji. Liczba pozycji w kombinacji jest dowolna. Zmiana nogi (change of foot ↓↓), może być wykonana w formie przeskoku lub skoku; zmiana nogi i zmiana pozycji może być dokonana, w tym samym momencie lub osobno.

Skok do piruetu (flaying spin/ FSp), czyli rozpoczęcie piruetu skokiem (to takie połączenie skoku i piruetu). Skok może poprzedzać piruet w jednej pozycji, jak i kombinację (z lub bez zmiany nogi). Wiele zależy od wytycznych regulaminu na dany sezon.

Od wielu, wielu lat flying spin pojawia się jako jeden z trzech wymaganych elementów w ramach piruetów. Obok kombinacji i piruetu w jednej pozycji. Seniorzy (bo na nich się skupiam) mają do wykonania piruet rozpoczęty od skoku, którego lądowanie musi być inne niż w piruecie w jednej pozycji.

Przykład: Jeśli zawodnik decyduje się na piruet w pozycji wagi - jako wymagany element w jednej pozycji, w elemencie rozpoczętym skokiem nie może już z niego skorzystać (zostaje mu waga i siadany).

Piruet ze zmianą nogi (change of foot/ C), oznacza, że w trakcie piruetu (kombinacji) zawodnik zmienia nogę pracująca. Zmiana może nastąpić poprzez przeskok lub krok. W kombinacji ze zmianą nogi, zawodnik musi wykonać co najmniej 6 obrotów na każdej nodze.

Piruety w parach sportowych są wykonywana osobno i w parze. Co do pozycji bazowych wymogi pokrywają się z wymogami stosowanymi w kategoriach solowych.

Dodatkowe kryterium dla par to:

• W przypadku wykonywanych osobno ważna jest synchronizacja. Partnerzy muszą stanowić dla siebie lustrzane odbicie.
• W piruetach wykonywanych w parze, chodzi o to by zawodnicy przylegali do siebie jak najbliżej.

O poziomach trudności i ocenach za jakość umieszczę w oddzielnym poście.

Poprzedni post o piruetach TUTAJ