Sekwencja kroków część I: obroty, czyli turns

Sekwencja kroków (Step Sequences/ StSq) to kombinacja kroków, obrotów, podskoków, zmian krawędzi i innych ruchów przestrzennych. 

Nie ma określonego rysunku (jak to było dawno, dawno temu), ale zawodnik musi w pełni pokryć taflę lodu (tańcząc po linii prostej, serpentynie, kole, owalu itd).

Elementami, wpływającymi na poziom trudności, sekwencji kroków są OBROTY i KROKI.

OBROTY / TURNS to: trójki (three turns/ 3-turns), trójki odwrotne (brackets), zwroty (rockers), zwroty odwrotne (counters), pętlice (loops), twizzle (twizzles)

KROKI / STEPS to: kroczki na ząbkach (toe steps), chasses, mohawks, choctaws, zmiany krawędzi (change of edge), cross rolls

Twizzle

Dziś jak w temacie, będzie o obrotach...

OBROTY

 Trójki i trójki odwrotne - three turn/ brackets

Wykonanie trójek i trójek odwrotnych, polega na odwróceniu się zawodnika w trakcie jazdy tzn. zmianie kierunku jazdy (z jazdy przodem na jazdę tyłem/ z jazdy tyłem na jazdę przodem) i zmianie krawędzi (z zew. na wew. lub odwrotnie). 

Element wykonuje się jadąc po łuku. Trójki i trójki odwrotne można rozpoczynać przodem lub tyłem, na krawędzi zewnętrznej lub na wewnętrznej. W sumie 3-turn i bracket mogą być wykonane na osiem sposobów każda. (tyłem/ przodem, na zewn. krawędzi/ na wewn. krawędzi, na prawej/  lewej nodze).

W obydwóch przypadkach noga i łuk, po którym zawodnik się porusza, pozostają bez zmian. 

~Ślad na lodzie~

Różnica między trójką a trójką odwrotną wynika z ustawienia płozy w momencie obrotu. Ślad jaki powstaje na lodzie tworzy charakterystyczny punkt (taki dziubek) . W trójce jest to znak do wewnątrz łuku, w trójce odwrotnej na zewnątrz. 

O co chodzi! Wyobraźmy sobie, że zawodnik jedzie po okręgu (dokładnie po jego części, czyli po ww. łuku).

W trójce ślad po przejeździe przypomina cyfrę 3, tzn. ten "dziubek" - zaznaczony w momencie, gdy zawodnik się obraca - skierowany jest do środka naszego okręgu (zawodnik rotuje do środka okręgu).

Jeśli zawodnik rozpoczyna trójkę przodem, to przód płozy zwraca do wewnątrz okręgu. Jeśli jedzie tyłem to do wnętrza okręgu, ustawia tył / piętę płozy.

Technicznie rzecz biorąc, dla oglądającego to jest przód płozy, jednak zawodnik, żeby się nie potknąć używa tej poduszeczki stopy, (czyli miejsca za ząbkami łyżwy). ALE nie będę się zagłębiać w instrukcje dla zawodników. Mnie chodzi, o opisanie jak to wygląda od strony widza. ;) 

W trójce odwrotnej, pozostawiony ślad przypomina, nawias klamrowy }. Jak sama nazwa wskazuje, jest odwrotnie do trójki, czyli punkt obrotu "dziubek" jest zaznaczony na zewnątrz okręgu (rotuje się na zewnątrz okręgu).

Analogicznie, jeśli zawodnik wykonuje trójkę odwrotną (bracket) przodem to przód płozy wychodzi na zewnątrz (ucieka od środka), jeśli zaczyna element tyłem to na zewnątrz wysuwa tył/ piętę łyżwy.

Reasumując trójka od trójki odwrotnej różni się kierunkiem wykonania obrotu (rotacji). Jak widać na diagramie, zawodnik decyduje, w którym miejscu (na okręgu) wykonuje elementy.

Zwroty / zwroty odwrotne - rockers / counters  

Czyli obroty, w których tak jak w trójkach, zmienia się kierunek jazdy (z przodu do tyłu i odwrotnie), ale zmienia się także łuk, po którym zawodnik się porusza. 

Noga i krawędź pozostają bez zmian.

~Ślad na lodzie~

Tak samo jak w trójkach, na lodzie pozostaje widoczny punkt obrotu ("dziubek"). Dla zwrotu (rocker) - do środka okręgu po którym zaczyna się element, dla zwrotu odwrotnego (counter) na zewnątrz okręgu, po którym rozpoczyna się jazdę. 

I to jest właśnie ta subtelna różnica między trójkami/ trójkami odwrotnymi a zwrotami. W zwrotach (rockers / counters) musimy sobie wyobrazić dwa okręgi styczne zewnętrznie, coś takiego oo lub ∞.

Zawodnik rozpoczyna jazdę po łuku pierwszego z nich i odwracając się przechodzi na drugi. Na lodzie to przypomina trochę takie S czy coś takiegoഽ. Dla zaliczenia elementu łuki muszą być wyraźnie zarysowane i tej samej wielkości. 

Wracając do początku, w zwrocie (rocker) zawodnik znaczy "dziubek" do środka pierwszego z okręgów (rotuje do środka), w zwrocie odwrotnym (counter) na zewnątrz (rotuje na zewnątrz). 

Elementy rozpoczyna się zarówno przodem jak i tyłem i na obydwóch krawędziach (ale bez zmiany).

Obrazując jeszcze w inny sposób. Element można podzielić na trzy części.

PRZYKŁAD: zwrot (rocker) ⇾[I wejście] przodem na zewnętrznej krawędzi lewej nogi, prawa ręka z przodu, lewa z tyłu nieco niżej, żeby nie stracić balansu ⇾ [II obrót] zawodnik obraca się przez prawe ramię i lekko unosi tył łyżwy (przód ma kontakt z lodem)  ⇾ [III wyjście z elementu] tyłem do drugiego okręgu na zewnętrznej krawędzi lewej nogi, prawe ramie z tyłu.

W momencie rozpoczęcie obrotu, przód łyżwy i tułów zawodnika są zwrócone do środka pierwszego okręgu, później zawodnik się odwraca, tak aby jego plecy były skierowane do środka drugiego okręgu.

Pętlice - loops

Wykonanie polega na rotacji (obróceniu się) zawodnika o 360 stopni. Stąd kierunek wjazdu i wyjazdu pozostaje ten sam. Wygląda to tak jakby zawodnik rysował na tafli taki zawijas ത. Trochę jakby chciał zawiązać pętelkę lub łzę, ale nie zaciskał. 

Wielkość pętelki (łezki) powinna mieścić się w granicach (szerokość) 2 długości płozy, (długość) 3 długości płozy.

Wykonując obrót zawodnik nie może się zatrzymać. Wszystko musi się odbyć płynnym ruchem.

Pętlice mogą być wykonywane przodem lub tyłem. Na krawędzi zewnętrznej lub wewnętrznej. Zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara i odwrotnie do ruchu wskazówek zegara. 

PRZYKŁAD: Loop (pętlica) [I] zawodnik zaczyna na lewej nodze, tyłem, na wew. krawędzi i odwrotnie do kierunku wskazówek zegara →[ II manewr tj. obrót], który w tym wypadku, przypomina, jakby zawodnik w trakcie obrotu miał się przewrócić, czy też usiąść na lodzie ;) [III wyjazd]. 

Podobnie to wygląda jak zawodnik zaczyna element przodem, zewnątrz.

Jak już mówiłam, nie będę się rozpisywać na temat techniki ;), tylko o zilustrowaniu elementu z punktu obserwacyjnego widza. ;). Pozdrawiam trenerów i sędziów, którym włos się jeży na głowie, czytając moje porównanie pętlicy do straty równowagi ;). 

Twizzle / twizzls

To obroty wykonywane na zewnętrznej lub wewnętrznej krawędzi. Podobne do trójek, ale bez uginania kolana, czy tam fachowo - bez pracy kolanem. Zawodnik cały czas zostaje w na tej samej wysokości. Ponadto obroty w twizzlach muszą być płynne, w trójkach, żeby zrobić kolejną następuje, chwilowe zatrzymanie łyżwy w twizzlach się po prostu wiruje ;). 

Twizzle ZAWSZE oglądamy w tańcach, więc nie będę się tu więcej rozpisywać. Myślę, że każdy się już z nimi zapoznał.

Na koniec

Dodam, że obroty (turns) można robić seryjnie, np. wykonywać trójki podwójne albo trójki potrójne... albo trójki siedmiokrotne, czyli elementy wykonane pod rząd.  OK, trochę przesadziłam ;) - siedem to tak nie bardzo, bo kroki i obroty, muszą być odpowiednio rozłożone w całej sekwencji i tworzyć harmonijną całość. Jest też ograniczenie ilości (kroków i obrotów), które poddawane są ocenie. O tym później.

Jak nie może być za dużo, tak samo nie może być długich, pustych przestrzeni. Inaczej, zawodnik uzyska jedynie poziom bazowy (więcej o poziomach w następnej części). 

Za to do sekwencji można wprowadzić np. spirale i wiele innych ruchów przestrzennych, które nie wpływają na harmonię kroków i obrotów.

W sekwencji kroków dozwolone są nawet skoki: te z oficjalnej listy (z tabeli SOV) ale wyłącznie z jednym obrotem oraz / lub te  z poza listy (tzn. nie ma ich w tabeli SOV) m.in. walley, split jump (żabka), Inside Axel, Delayed Axel, Bunny Hop ;) z dowolną liczbą obrotów.

Dla uzyskania lepszego poziomu - obroty (turns) i kroki (steps) oraz elementy z poza listy - powinny być wykonywane w różnych kierunkach, tj. zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie.

Zasygnalizuje tylko, że trudny obrót to: twizzl, loop, counter, rocker, bracket, - więcej o ich znaczeniu w programach, w poście o poziomach trudności sekwencji kroków.

Nie trzeba dodawać, że układ musi pasować do charakteru muzyki. Dozwolone, są krótkie zatrzymania jeśli są zgodne z muzyką.