IO 2018: Trzy pary z Kanady

Stałe miejsce w reprezentacji Kanady posiadają Meagan Duhamel i Erick Radford. Pomimo siódmego miejsca na MŚ 2017, na skutek złej dyspozycji Erica, para i tak należy do światowej czołówki, więc trudno sobie wyobrazić aby zabrakło ich na Igrzyskach Olimpijskich w Korei. 

Drugim duetem, który zapunktował na MŚ to Liubov Ilushechkina i Dylan Moscovitch (miejsce 6). Najniżej na 11 miejscu znaleźli się Julianne Seguin / Charlie Bilodeau. I prawdopodobnie to na nich postawi federacja.

Meagan Duhamel / Eric Radford  
czyli 7 duet IO 2014

Sezon poolimpijski (tj. 2014/15) był ich "złotym sezonem". Gdzie się tylko pojawili tam od razu stawali na najwyższym stopniu podium. Złota sypały się od Autumn Classic (CS), przez Skate Canada (GP), NHK (GP), Finał GP, mistrzostw krajowych, 4CC, aż po Mistrzostwa Świata.

Sezon 2015/16 wyglądał podobnie, chociaż z drugim miejscem w Finale GP oraz wycofaniem się z Mistrzostw 4 Kontynentów, jednak z obroną najważniejszego tytułu z MŚ w Bostonie.

W sezonie  2016/17 bywało już różnie. Na zawodach Finlandia Trophy (CS) oraz zawodach GP (w Kanadzie i Japonii) zdobyli złote medale. W Finale GP "tylko" brąz,  na 4CC srebro, a na wspomnianych MŚ "dopiero" miejsce 7.

Meagan i Eric od momentu wspólnego pojawienia się w seniorskich zmaganiach (tj. od sezonu 2010/11) od razu zaatakowali światową czołówkę. W pokaźnej kolekcji różnokolorowych medali, do najważniejszych osiągnięć należą:

• Mistrzostwo Świata 2015 i 2016
• Mistrzostwo 4 Kontynentów: 2013 i 2015
• zwycięstwo Finału GP: 2014/15
• sześć zwycięstw (z trzech ostatnich sezonów) zawodów z cyklu GP
• złota z zwodów CS (Kanada 2014 i Finlandia 2017)
• sześć tytułów Mistrzów Kanady

Życiowe rekordy duetu to obecnie:

• 78.39 pkt. za SP (Skate Canada 2016/17)
• 153.81 pkt. za FP (MŚ 2016)
• 231.99 pkt. łącznie (MŚ 2016)

Ich stałymi punktami programu są 3 Lutze, zarówno solo jak i te wyrzucane. Ostatnio do programu dowolnego włączyli także poczwórnego Salchowa.

Na koniec jeszcze mała ciekawostka:

Niedawno ogłosili trenerskie zmiany. W miejsce Richarda Gauthiera, ich głównym trenerem został (od dawna z nimi współpracujący) Bruno Marcotte (prywatnie mąż Meagan). W trenerskim teamie znaleźli się także John Zimmerman, John Kerr oraz Julie Marcotte. Jak zapowiedział duet, w swoim ostatnim :( amatorskim sezonie pragną spróbować czegoś nowego, więc podjęli ryzyko trenerskich roszad.

Co było wcześniej zapraszam - TUTAJ

Liubov Ilushechkina / Dylan Moscovitch

czyli 5 miejsce Dylana z IO 2014 i nadchodzący debiut Liubov

Występują ze sobą od trzech sezonów i z roku na rok są coraz lepsi. Wspólne starty rozpoczęli w sezonie 2014/15. I od razu zwyciężyli na Warsaw Cup (CS). W końcówce sezonu  pojawili się n dwóch poważnych imprezach i zajęli odpowiednio: 6 miejsce na mistrzostwach 4 kontynentów i 13 na mistrzostw świata. 

W następnym sezonie (tj. 2015/16) wystartowali w cyklu GP, plasując się odpowiednio na 5 i 7 miejscu. O jedną pozycję lepiej niż w 2015 roku wypadli na 4CC.  Na mistrzostwach świata pokazali się bez debiutanckiej tremy i zajęli 7 lokatę. 

Ostatni sezon (tj. 2016/17) zaowocował czterema międzynarodowymi medalami. Srebrem z Nebelhorn Trophy (CS), dwoma brązami z zawodów GP oraz brązem z mistrzostw 4 kontynentów. Na Mistrzostwach Świata znów poprawili swoje notowania i zawody zakończyli 6 miejscem.

Na Kanadyjskim podwórku Lubov i Dylan są dwukrotnymi wicemistrzami Klonowego Liścia z 2015 i 2017 roku.

Największe osiągnięcia duetu to:

• 6 miejsce MŚ 2017
• brąz 4CC 2017
• dwa brązowe medale z zawodów z cyklu GP 2016/17
• złoto z CS 2015
• dwa wicemistrzostwa Kanady (2015, 2017)

Życiowe rekordy duetu pochodzą z MŚ 2017 i wynoszą:

• 73.14 pkt. za SP
• 133.05 pkt. za FP
• 206.19  pkt. łącznie

Ich atutem jest potrójny wyrzucany Lutz.

Ciekawostka:
Z poprzednią partnerką - Kirsten Moore-Towers - Dylan rozstał się tuż po Olimpiadzie 2014. Podobno Kirsten obawiając się, że Dylan odejdzie z amatorskiego łyżwiarstwa przed następną olimpiadą, zdecydowała o rozłące i  znalazła sobie w jej opinii pewniejszego partnera. Stał się nim Michael Marinaro.

Z perspektywy czasu to na razie to partner jest górą. Ostatni sezon dla Kirsten i Michaela był bardzo bolesny (dosłownie i w przenośni). Przykry wypadek na treningach, zmusiły ich do wycofania się z cyklu GP. A i 7 miejsce z 4CC również nie napawa optymizmem.

 Jak było wcześniej z Dylanem i Kirsten zapraszam -  TUTAJ

Julianne Seguin / Charlie Bilodeau
czyli kolejny debiut na IO 2018

Ich międzynarodowa seniorska kariera rozpoczęła się w sezonie 2014/2015 roku. Świeży duet od razu wskoczył do pierwszej dziesiątki MŚ, (WOW!!!) zajmując wysoką ósmą pozycję. Dodam, że w tym samym sezonie startowali także w juniorskich zawodach. Wygrywając Finał JGP i zdobywając wicemistrzostwo na MŚJ.

Ostatnie dwa lata bywały różne. Sezon 2015/16 zaczął się jak marzenie, z dwoma brązami z cyklu GP oraz czwartym miejscem w Finale. Niestety późniejsza kontuzja wyeliminowała ich zarówno z mistrzostw 4 kontynentów jak i świata.

W sezonie 2016/17 było podobnie jak sezon wcześniej. Najpierw ogromny sukces i dwa złota: jeden z zawodów CS a drugi z zawodów z  Skate America (GP), później spadek formy i piąte miejsce z GP Rosji. Duet i tak może mówić o dużym szczęściu, gdyż rzadko się zdarza by z piątym miejsce wejść do Finału GP. W samym finale było słabiej niż rok wcześniej. Bowiem Julianne i Charlie zakończyli go na 5 miejscu.

Pod koniec grudnia znów przyszły kłopoty (wstrząśnienie mózgu Julianne), które spowodowały przerwaniem treningów, aż do lutego. Odważnie stawili się na MŚ i uplasowali się na 11 miejscu.

Największe osiągnięcia duetu to:

•  8 miejsce MŚ 2015
• złoty medal z zawodów z cyklu GP (2016/17)
•  wicemistrzostwo Kanady 2016

Życiowe rekordy duetu to obecnie za:

SP  - 71.40  pkt.

FP - 136.90  pkt.

Total - 208.30  pkt.

Mocne strony duetu to z pewnością potrójny wyrzucany twist, który pomimo nie najlepszej jakości, jest wykonywany na najwyższym poziomie trudności. Należą także do grona par uzyskujących 4 poziom za kroki i spiralę śmierci. Innym równie widowiskowym elementem w ich repertuarze jest niewątpliwe potrójny wyrzucany Lutz.

Ciekawostka:

W sezonie 2015/16 w wyniku przerwanych zawodów z cyklu GP we Francji i zastosowaniu pewnego rodzaju bonusu, duet będąc pierwszy na liście rezerwowej, ostatecznie zakwalifikował się do Finału GP. 

Więcej o kwalifikacji Julianne i Charliego do Finału GP 2015/16 - TUTAJ