Data urodzenia: 12.05.1990
Miejsce urodzenia: Sobral, Brazylia
Wzrost: 165
cm
Trenerzy: Nikolai Morozov, Bernard Glesser, P. Borie
Rekord sezonu 2012/2013: 250.53
Rekord życia: 250.53 (ME 2013)
Dwukrotny Mistrz Francji 2010, 2013
Trzykrotny wicemistrz kraju 2009, 2011, 2012
Początki:
Pomimo, że trenował od 4 roku życia problemy z
kolanem wykluczyły go na pewien czas ze startów. Powrócił w 2004 roku, a
w 2005 po raz pierwszy reprezentował Francję na zawodach
międzynarodowych. Na JGP 2005 uplasował się na 15 miejscu w Polsce oraz
11 na JGP Andory. Kolejny sezon (2006/2007) to 12 miejsce na JGP Czech, 4
na JGP oraz debiut na MŚJ 2007, gdzie zajął miejsce 15.
Sezon 2007/2008 to 5 i 7 miejsce JGP oraz 10 na MŚJ 2008.
Najlepszy
sezon w Juniorach, to sezon 2008/2009. Wówczas Amodio wygrał JGP w
Wielkiej Brytanii, a na JGP we Francji był 3. Dzięki czemu po raz
pierwszy wszedł do Finału, odnosząc sukces w postaci medalu złotego. MŚJ
2009 zakończył na miejscu 15.
Francja:
Na
Mistrzostwach Francji startował już w kategorii novice ( 3 i 1 miejsca).
W kategorii junior zaczynał od miejsc 4, przez 2 i dwa razy pierwsze (w
2008 i 2009 roku). Natomiast na Master's juniorów wywalczył medal
brązowy, dwa srebrne oraz złoto w roku 2009.
Kolejne lata to
starty w seniorach. W Master'sach zadebiutował w 2010 i od razu
wywalczył złoty medal. Kolejny rok to srebro, a lata 2012 i 2013 to znów
najwyższy stopień podium.
Na Mistrzostwach Francji startował już
od 2006 roku, a od 2009 zdobywa medale. W 2010 i 2013 wygrał złoto, a w
pozostałych startach srebro.
Senior:
W seniorach
od razu "rzucono" go na głęboką wodę. Choć wystartował na WTT 2009
(zajął miejsce 10) to sezon następny był najpracowitszym. Na GP
2009/2010 uplasował się na 9 (Cup of Russia) i 4 (Skate America)
miejscu. Później zadebiutował na MŚ 2010, gdzie zajął miejsce 15, a na
kolejnej poważnej imprezie tj. Olimpiadzie uplasował się na miejscu 12.
FP Olimpiada 2010
Medalowe sezony:
W
maju 2010 zrezygnował z trenowania u Bernarda Glessera i przeszedł do
Nikolaia Morozova trenując w Rosji. A we Francji pracował z Annick
Dumont.
Na zawodach z cyklu GP 2010/2011 zajął drugie miejsce na
TEB i 3 na NHK. W swoim pierwszym Finale GP uplasował się na miejscu 6.
Natomiast w debiucie na ME 2011 wywalczył tytuł Mistrza Europy.
Na MŚ 2011 był 7.
W
sezonie 2011/2012 przez 9 i 5 miejsce na zawodach GP i nie wszedł do
Finału. W grudniu 2011 zmienił program krótki (z Summertime na Tears of
the sun) i wprowadził zmiany w dowolnym (głównym motywem jednak zostało Rio).
W
styczniu 2011 na Mistrzostwach Europy wywalczył ostatni stopień podium i
medal brązowy. Na MŚ 2012 był 5. Na WTT 2012 indywidualnie jak i z
drużyna był 4.
Oprócz głównych trenerów, przy skokach poczwórnych pomagał mu Alexei Yagudin.
Sezon przed olimpiadą, czyli sezon 2012/2013:
Na
Skate America był 4, a na TEB 3, jednak to nie wystarczyło by wejść do
Finału. W styczniu 2013 na ME wywalczył tytuł wicemistrza Starego
Kontynentu. Między ME, a MŚ brał udział w licznych pokazach, przez co
nabawił się urazu pleców. I na MŚ w porównaniu do sezonu poprzedniego
odnotował spadek. Nie wszedł do pierwszej dziesiątki i zajął miejsce 12.
W sezonie znów zmienił swój short (z Farrucas na muzykę z programu dowolnego z sezonu 2011/12).
Technika:
Na
Mistrzostwach Europy za short zdobył - 89.82 pkt, a za free- 160.71.
Skacze wszystkie skoki potrójne. Dlatego sęiga po te najtrudniejsze. W
programie krótkim stawia na 4S solo oraz 3Axla i kombinację 3Lz+3T. W
programie dowolnym ma już dwa 4S (jeden solo drugi w kombinacji, ale na
MŚ była to kombinacja 4T+3T). Pozostałe kombinacje to 3S i 3A z 2T, a
skoki solo to 3A, 2A i 3Lz.
W tym sezonie otrzymywał poziomy od 2 do 4, jakość elementów jeśli dobra to na +2, +3.
W tym sezonie za jakość elementów otrzymuje głównie +1.
SP ME 2013
Komponenty
to przewaga 7 i 8 z ułamkiem, a od czasu do czasu wpadnie jakaś "9". W
sumie w programie dowolnym Floren ma ponad 80 pkt.
FP ME 2013
Najlepsze osiągnięcia:
12 na Olimpiadzie 2010
5 na MŚ 2012
Złoto na ME 2011
Srebro na ME 2013
Brąz na ME 2012
6 w Finale GP 2010/2011
Prywatność i Ciekawostki:
W
wieku 12 lat zdiagnozowano mu chorobę Osgood-Schlatter z powodu bólu
kolana i obrzęków. To wykluczyło go z treningów na 18 miesięcy.
Zmiana trenera:
Jak
wieść niesie Amodio podążył za Morozovem, aż do USA. Jendak łyżwiarz
twierdzi, że trener bardziej skupia się na D. Takahashim i duecie E.
Ilynykh / N.Katsaloapov. Dlatego wrócił do Francji, gdzie przygarnęła go
Katia Krier. Chociaż Amodio zamierza zatrudnić innego trenera i marzy
mu się Mistrz Olimpijski z 2002 r, Alexei Yagudin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moi Drodzy!
Proszę o niekomentowanie, słuszności czy braku słuszności, decyzji wykluczenia Rosjan z zawodów. Znając życie na blogu powstałby wielki zgrzyt, który przysłoniłby piękno sportu.
Dziękuję :)