Data urodzenia: 08.02.1987
Miejsce urodzenia: Bolzano, Włochy
Wzrost: 169
cm
Trener: Michael Huth
Siedmiokrotna Mistrzyni Włoch (2003, 2005, 2006, 2007, 2009,2011,2013).
Mistrzyni Włoch w konkurencji Juniorek z roku 2001.
Uczestniczka dwóch Olimpiad 2006,2010.
Mistrzyni Włoch w konkurencji Juniorek z roku 2001.
Uczestniczka dwóch Olimpiad 2006,2010.
Rekord sezonu 2012/2013: 197.89
Rekord życia: 197.89 (MŚ 2013)
Kim jest?
Carolina Kostner jest już ikoną łyżwiarstwa figurowego. Począwszy od juniorów startuje od sezonu 2000/2001. Utytułowana, dobra technicznie i porywająca artystycznie niestety traci na pewności siebie i w kluczowych momentach nie wytrzymuje presji startów. Dlatego w jej dorobku można odnaleźć cała gamę miejsc. Gdy jest spokojna i w swojej najlepszej formie bez problemu zajmuje czołowe pozycje.
Nie oszczędza się i oprócz największych imprez typu Grand Prix, ME, czy MŚ startuje na zawodach nie związanych bezpośrednio z działalnością ISU.
Rodzina, sport, sztuka:
Naukę łyżwiarstwa rozpoczęła w wieku 4 lat. Talent ma w genach po mamie łyżwiarce oraz ojcu hokeiście. Erwin Kostner startował na Olimpiadzie 1984, a obecnie jest trenerem tego sportu. Dwóch braci Caroliny poszło w ślady ojca. Włoszka jest także kuzynką i chrześnicą narciarki alpejskiej Isoldy Kostner- srebrnej medalistki z Olimpiady 2002.
W sportowej rodzinie znaleźli się i artyści. Jej dziadek był dyrektorem Akademii Sztuk Pięknych. Mama w rezultacie także skierowała się w tym kierunku. A i Carolina studiuje historię sztuki. Jak sama twierdzi skoro połowa jej rodziny to sportowcy, a druga zaangażowani w sztukę, to łyżwiarstwo figurowe będzie wspaniałym połączeniem.
Największe sukcesy:
Carolina ma na swoim koncie wiele udanych startów. Na największych imprezach zdobywała te najcenniejsze odznaczenia. Począwszy od wygranej w 2002 roku na Junior Grand Prix we Francji przez srebro w Finale tych zawodów, a na brązowym medalu MŚJ w 2003 kończąc.
W Świata 2012 oraz zdobywczyni złotego medalu w Finale Grand Prix 2011. Siedem razy wygrała Mistrzostwa Włoch.
Ponad to na swym koncie oczywiście posiada liczne brązy, srebra i wygrane na poszczególnych zawodach z cyklu Grand Prix.
Dwa razy startowała na Olimpiadzie. W Turynie była także chorążym kraju. Wtedy to zajęła miejsce 9, w Vancouver w 2010 była 14.
SP Olimpiada 2006 Gabriel's Oboe
FS Olimpiada 2006 Cztery pory roku
Medale w seniorach:
Pięć złotych, dwa srebrne i jeden brązowy medal Mistrzostw Europy.
Jeden złoty, jeden srebrny i dwa brązowe Mistrzostw Świata.
Jeden złoty, jeden srebrny i dwa brązowe Finału Grand Prix Seniorów.
Cztery złote, cztery srebrne i dwa brązowe poszczególnych zawodów z cyklu Grand Prix.
Osiem złotych i jeden brązowy medal pozostałych zawodów seniorskich.
Siedem złotych i dwa srebrne Mistrzostw Włoch.
Pozostałe osiągnięcia w debiutach:
Nie sposób wymienić w jednym zdaniu jej wszystkich osiągnięć i startów.
Zadebiutowała u seniorek w sezonie 2001/2002 zajmując 4 miejsce zawodach Gardena Spring Trophy.
Następny sezon (tj.2002/2003) to starty w Nebelhorn Trophy, Ondrej Nepela gdzie pokonała wszystkie zawodniczki. W tym samym sezonie w roku 2003 zadebiutowała także na Mistrzostwach Europy (miejsce 4) oraz Mistrzostwach Świata (miejsce 10).
W roku następnym (2004) zdobyła na tych dwóch największych imprezach miejsca piąte. To był jej pracowity sezon, ponieważ przed Mistrzostwami, wystawiono ją do rywalizacji w cyklu Grand Prix. Na Rostelecom wywalczyła srebro, ale na Skate America była dopiero 9. I nie weszła do finału.
Udało jej się to dopiero w sezonie 2007/2008. W Finale tym od razu wywalczyła medal brązowy, a sukces ten powtórzyła w roku następnym. W sezonie 2010/2011 była druga, a kolejny przyniósł pierwsze zwycięstwo. W sezonie 2011/2012 zadebiutowała na World Team Trophy 2012, wśród pań była drugą, a jej zespół zajął miejsce 6.
Jako ciężko pracująca zawodniczka w sezonie 2006/2007 zaliczyła pierwszą poważną kontuzję przez co nie startowała na zawodach Grand Prix.
SP Olimpiada 2010 Nocturne in C Sharp Minor, No. 20 - F.CHopin / Violin Concerto P.Czajkowski
FS Olimpiada 2010 Air - J.S. Bach / Cello Concerto A.Vivaldi
Sezon 2011/2012:
Rozpoczęła od starów na zawodach z cyklu Grand Prix i jak się rzadko zdarza wystąpiła 3 razy. Na Skate America i TEB była drugą. A Cup of China przyniósł jej zwycięstwo. Awansowała do Finału i okazała się nie do pokonania.Wygrała zarówno program krótki jak i dowolny. Uzyskując łącznie 187.48 pkt. Swoją wysoka formę potwierdziła wygrywając tytuł Mistrzyni Europy i Świata 2012.
Przed i po Olimpiadzie
Brała udział już w dwóch, teraz czas na trzecią. Jako dziewiętnastolatka na ojczystej ziemi w Turynie zajęła miejsce 9. W Vancouver nadzieje były ogromne, ale zakończyło się miejscem 12. Jak będzie w Sochi? Jak wiadomo w tym sezonie wycofała się z Grand Prix, tłumacząc brakiem czasu na odpowiedni trening. Pojawiła się na Mistrzostwach Europy pokonując wszystkie zawodniczki typowane do złota. Mistrzyni Europy, nie zawiodła także na Mistrzostwach Świata i wywalczyła medal srebrny. Czy to jest zapowiedź ostrej walki na Igrzyskach? U Caroliny każdy scenariusz jest możliwy.
Na jej przykładzie można porównać jak zmienia się ta dyscyplina.
Technika:
Co ją cechuje to szybkość z jaką porusza się na lodzie. Skacze kombinacje 3F+3T, 3F+3T+2Lo, a nawet 3Lz+3T. Chociaż często gdzieś gubi tego potrójnego Lutza. W niektórych sezonach w ogóle go nie wykonywała. W tym wypadł po mistrzowsku.
Zyskuje na komponentach. Dostaje noty w programie dowolnym powyżej 70 pkt. Porywa sędziów swym klasycznym podejściem do łyżwiarstwa. A elementy poza-skokowe jak to na mistrzynię przystoi uzyskują poziomy 4 oraz dodatkowe punkty za jakość.
W swoich programach sięga do muzyki poważnej, jej ostatni wybór padł na arcytrudny do wyrażenia utwór Bolero. Wicemistrzyni Świata zaprezentowała go na najwyższym poziomie. Imponowała choreografią i interpretacją dość monotonnego i przez to niebywale trudnego do zaprezentowania utworu.
W tym sezonie najlepiej wypadła na MŚ. Za short uzyskała 66.86, a za free 131.03.
SP MŚ 2013 A Transylvanian Lullaby
FP MŚ 2013 Bolero - Maurice Ravel
Poza zawodami:
Jest gwiazdą pokazów. Obecnie największym przedsięwzięciem Caroliny była Opera na Lodzie. Sama zaprojektowała swoje stroje na sezon 2011/2012.
Jej głównymi sponsorami są m.in.: producent luksusowych samochodów, popularnych produktów żywności, Torino Olympic park, a przez chwilę nawet Roberto Cavalli.
Miejsca zajmowane przez Carolinę na stronie ISU TUTAJ
Kim jest?
Carolina Kostner jest już ikoną łyżwiarstwa figurowego. Począwszy od juniorów startuje od sezonu 2000/2001. Utytułowana, dobra technicznie i porywająca artystycznie niestety traci na pewności siebie i w kluczowych momentach nie wytrzymuje presji startów. Dlatego w jej dorobku można odnaleźć cała gamę miejsc. Gdy jest spokojna i w swojej najlepszej formie bez problemu zajmuje czołowe pozycje.
Nie oszczędza się i oprócz największych imprez typu Grand Prix, ME, czy MŚ startuje na zawodach nie związanych bezpośrednio z działalnością ISU.
Rodzina, sport, sztuka:
Naukę łyżwiarstwa rozpoczęła w wieku 4 lat. Talent ma w genach po mamie łyżwiarce oraz ojcu hokeiście. Erwin Kostner startował na Olimpiadzie 1984, a obecnie jest trenerem tego sportu. Dwóch braci Caroliny poszło w ślady ojca. Włoszka jest także kuzynką i chrześnicą narciarki alpejskiej Isoldy Kostner- srebrnej medalistki z Olimpiady 2002.
W sportowej rodzinie znaleźli się i artyści. Jej dziadek był dyrektorem Akademii Sztuk Pięknych. Mama w rezultacie także skierowała się w tym kierunku. A i Carolina studiuje historię sztuki. Jak sama twierdzi skoro połowa jej rodziny to sportowcy, a druga zaangażowani w sztukę, to łyżwiarstwo figurowe będzie wspaniałym połączeniem.Największe sukcesy:
Carolina ma na swoim koncie wiele udanych startów. Na największych imprezach zdobywała te najcenniejsze odznaczenia. Począwszy od wygranej w 2002 roku na Junior Grand Prix we Francji przez srebro w Finale tych zawodów, a na brązowym medalu MŚJ w 2003 kończąc.
W Świata 2012 oraz zdobywczyni złotego medalu w Finale Grand Prix 2011. Siedem razy wygrała Mistrzostwa Włoch.
Ponad to na swym koncie oczywiście posiada liczne brązy, srebra i wygrane na poszczególnych zawodach z cyklu Grand Prix.
Dwa razy startowała na Olimpiadzie. W Turynie była także chorążym kraju. Wtedy to zajęła miejsce 9, w Vancouver w 2010 była 14.
SP Olimpiada 2006 Gabriel's Oboe
FS Olimpiada 2006 Cztery pory roku
Medale w seniorach:
Pięć złotych, dwa srebrne i jeden brązowy medal Mistrzostw Europy.
Jeden złoty, jeden srebrny i dwa brązowe Mistrzostw Świata.
Jeden złoty, jeden srebrny i dwa brązowe Finału Grand Prix Seniorów.
Cztery złote, cztery srebrne i dwa brązowe poszczególnych zawodów z cyklu Grand Prix.
Osiem złotych i jeden brązowy medal pozostałych zawodów seniorskich.
Siedem złotych i dwa srebrne Mistrzostw Włoch.
Pozostałe osiągnięcia w debiutach:
Nie sposób wymienić w jednym zdaniu jej wszystkich osiągnięć i startów.
Zadebiutowała u seniorek w sezonie 2001/2002 zajmując 4 miejsce zawodach Gardena Spring Trophy.
Następny sezon (tj.2002/2003) to starty w Nebelhorn Trophy, Ondrej Nepela gdzie pokonała wszystkie zawodniczki. W tym samym sezonie w roku 2003 zadebiutowała także na Mistrzostwach Europy (miejsce 4) oraz Mistrzostwach Świata (miejsce 10).
W roku następnym (2004) zdobyła na tych dwóch największych imprezach miejsca piąte. To był jej pracowity sezon, ponieważ przed Mistrzostwami, wystawiono ją do rywalizacji w cyklu Grand Prix. Na Rostelecom wywalczyła srebro, ale na Skate America była dopiero 9. I nie weszła do finału.
Udało jej się to dopiero w sezonie 2007/2008. W Finale tym od razu wywalczyła medal brązowy, a sukces ten powtórzyła w roku następnym. W sezonie 2010/2011 była druga, a kolejny przyniósł pierwsze zwycięstwo. W sezonie 2011/2012 zadebiutowała na World Team Trophy 2012, wśród pań była drugą, a jej zespół zajął miejsce 6.
Jako ciężko pracująca zawodniczka w sezonie 2006/2007 zaliczyła pierwszą poważną kontuzję przez co nie startowała na zawodach Grand Prix.
SP Olimpiada 2010 Nocturne in C Sharp Minor, No. 20 - F.CHopin / Violin Concerto P.Czajkowski
FS Olimpiada 2010 Air - J.S. Bach / Cello Concerto A.Vivaldi
Sezon 2011/2012:
Rozpoczęła od starów na zawodach z cyklu Grand Prix i jak się rzadko zdarza wystąpiła 3 razy. Na Skate America i TEB była drugą. A Cup of China przyniósł jej zwycięstwo. Awansowała do Finału i okazała się nie do pokonania.Wygrała zarówno program krótki jak i dowolny. Uzyskując łącznie 187.48 pkt. Swoją wysoka formę potwierdziła wygrywając tytuł Mistrzyni Europy i Świata 2012.
Przed i po Olimpiadzie
Brała udział już w dwóch, teraz czas na trzecią. Jako dziewiętnastolatka na ojczystej ziemi w Turynie zajęła miejsce 9. W Vancouver nadzieje były ogromne, ale zakończyło się miejscem 12. Jak będzie w Sochi? Jak wiadomo w tym sezonie wycofała się z Grand Prix, tłumacząc brakiem czasu na odpowiedni trening. Pojawiła się na Mistrzostwach Europy pokonując wszystkie zawodniczki typowane do złota. Mistrzyni Europy, nie zawiodła także na Mistrzostwach Świata i wywalczyła medal srebrny. Czy to jest zapowiedź ostrej walki na Igrzyskach? U Caroliny każdy scenariusz jest możliwy.
Na jej przykładzie można porównać jak zmienia się ta dyscyplina.
Technika:
Co ją cechuje to szybkość z jaką porusza się na lodzie. Skacze kombinacje 3F+3T, 3F+3T+2Lo, a nawet 3Lz+3T. Chociaż często gdzieś gubi tego potrójnego Lutza. W niektórych sezonach w ogóle go nie wykonywała. W tym wypadł po mistrzowsku.
Zyskuje na komponentach. Dostaje noty w programie dowolnym powyżej 70 pkt. Porywa sędziów swym klasycznym podejściem do łyżwiarstwa. A elementy poza-skokowe jak to na mistrzynię przystoi uzyskują poziomy 4 oraz dodatkowe punkty za jakość.
W swoich programach sięga do muzyki poważnej, jej ostatni wybór padł na arcytrudny do wyrażenia utwór Bolero. Wicemistrzyni Świata zaprezentowała go na najwyższym poziomie. Imponowała choreografią i interpretacją dość monotonnego i przez to niebywale trudnego do zaprezentowania utworu.
W tym sezonie najlepiej wypadła na MŚ. Za short uzyskała 66.86, a za free 131.03.
SP MŚ 2013 A Transylvanian Lullaby
FP MŚ 2013 Bolero - Maurice Ravel
Poza zawodami:
Jest gwiazdą pokazów. Obecnie największym przedsięwzięciem Caroliny była Opera na Lodzie. Sama zaprojektowała swoje stroje na sezon 2011/2012.
Jej głównymi sponsorami są m.in.: producent luksusowych samochodów, popularnych produktów żywności, Torino Olympic park, a przez chwilę nawet Roberto Cavalli.
Miejsca zajmowane przez Carolinę na stronie ISU TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moi Drodzy!
Proszę o niekomentowanie, słuszności czy braku słuszności, decyzji wykluczenia Rosjan z zawodów. Znając życie na blogu powstałby wielki zgrzyt, który przysłoniłby piękno sportu.
Dziękuję :)