Miejsce urodzenia: Coleraine, Irl. Północna
Wzrost: 169
cm
Trenerzy: Simon Briggs, Debbie Briggs
Od roku 2003 mistrzyni kraju (nie startowała tylko w 2006)
Rekord sezonu 2012/2013: 142.27
Rekord życia: 150.90 (MŚ 2010)
Trzy sezony w juniorach:
W cyklu Junior Grand Prix w 2001 roku plasowała się na 5 i 6 miejscu. W sezonie następnym na JGP w Niemczech wywalczyła brązowy medal, ale 8 miejsce we Włoszech zaprzepaścił udział w Finale.
Na Mistrzostwa Świata Juniorów zajmowała miejsca tuż za pierwszą dziesiątką. W 2002 była 12, rok później 11, a w 2004 - 13.
Grand Prix i inne starty w Seniorach:
Od sezonu 2002/2003 do 2012/2013 siedem razy brała udział w cyklu Grand Prix. Nie każdy sezon dawał jej możliwość podwójnych startów, czy startów w ogóle. W ciągu tych lat na swoim koncie posiada miejsca: 6, 7, 10, dwa razy była 8 i 11. Najlepszy występ odnotowała na Cup Of China 2004, gdzie uplasowała się na miejscu 6.
W sezonie 2012/2013 startowała tylko raz. I na Trophy Eric Bompard zajęła miejsce 8.
Patrząc na mniejsze imprezy można zaobserwować poprawę formy Jenny. Początki kariery to miejsca poza dziesiątką, natomiast ostanie lata to zdecydowana poprawa i miejsca w pierwszej "10". Lata to to także wygrane na Ice Challenge 2012, czy Ondrej Nepela. Na tych ostatnich startowała już po raz trzeci. Wcześniejsze starty dały jej miejsce 2 (2004r.) i 3 (2007r.). Posiada także dwa medale brązowe z NRW Trophy 2009 i Golden Spin 2008.
Mistrzostwa Europy:
Jenna zadebiutowała w 2003 roku zajmując miejsce 19. Później poprawiała swoje miejsca plasując się na 14, 16, (w 2006 nie startowała) i 15 miejscu w roku 2007. W 2008 po raz pierwszy weszła do dziesiątki zajmując miejsce ósme. Rok 2009 to mały spadek, o jedno miejsce tj. - 9. Od roku 2010 znów wypadła z dziesiątki. W 2010 i 2011 była 14, a w roku 2012 - 18. W świeżo zakończonym sezonie (2013) zajęła swoje najgorsze miejsce tj. 21. Przyczyną złej kondycji może być kontuzja jakiej nabawiła się pod koniec 2012 roku. Jak wiadomo naderwała mięsień.
Mistrzostwa Świata i Olimpiady:
W debiucie na MŚ w 2003 zajęła miejsce 21. I oprócz lat 2006 i 2007 gdzie nie startowała, plasowała się poza "20". Jej miejsca to: 24, 22, 25. Miejsce 20 z 2009 roku zapewniło jej start w Vancouver na Olimpiadzie 2010, gdzie ostatecznie była 29. (video)
Zaraz po Olimpiadzie w 2010 osiągneła swój największy sukces. I na MŚ w Turynie zajęła miejsce 14, szkoda że rok później była znów 24. Rok 2012 wzbudził nadzieje, gdy Brytyjka powtórzyła sukces z roku 2010. Jednak w roku 2013 ponownie pogorszyła swoją lokatę kończąc MŚ na miejscu 20. Choć miejsce niskie, to jednak zapewniła sobie start w Sochi. A oto przecież chodzi w tym sezonie.
Technika:
Skupiając się na ostatnim "po kontuzjowanym" sezonie. Jenna na MŚ 2013, za short uzyskała 51.23 pkt, a za dowolny 91.04. W kombinacjach stawiała na model 3+2, nawet w shorcie wykonywała 3Fz 2T. Najtrudniejszy jej skok obok 2Axla to 3 Flip. W Europie upadła przy 3Lz, więc na MŚ wykonała tylko 2 obroty. Jej programy to mieszanka skoków podwójnych i potrójnych.
SP ME 2013 Imagined Oceans
Za piruety otrzymuje głównie poziom 3 (czasem za jedne z nich 4). A komponenty na MŚ nie osiągnęły 50 pkt.
SP ME 2013 Imagined Oceans
Za piruety otrzymuje głównie poziom 3 (czasem za jedne z nich 4). A komponenty na MŚ nie osiągnęły 50 pkt.
Jakość też nie wzbudza sensacji u sędziów, którzy wpisują jej zera.
Prywatnie:
Od sezonu 2005/2006 trenuje w Belgii. Jest żoną brązowego medalisty Europy - Kevina van der Perrena. Pobrali się w 2008 roku. A od kwietnia 2011 Jenna trenuje pod okiem nowych trenerów zarówno w Belgii jak i Wielkiej Brytanii.
Miejsca zajmowane przez Jennę na stronie ISU TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moi Drodzy!
Proszę o niekomentowanie, słuszności czy braku słuszności, decyzji wykluczenia Rosjan z zawodów. Znając życie na blogu powstałby wielki zgrzyt, który przysłoniłby piękno sportu.
Dziękuję :)