FGP 2014: Pary Taneczne

Od wielu, wielu lat bywało tak, że do finału wchodzili Ci którzy w całym cyklu uplasowali się na pierwszych i drugich miejscach, ewentualnie "załapał" się ktoś kto raz zdobył miejsce trzecie. W tym sezonie nastąpiła rzecz niebywała bo do finału wszedł Rosyjski duet mający na koncie miejsce drugie i czwarte. Podobnie było u solistów, ale dziś nie o nich.

Ostatecznie kolejność w FINALE GRAND PRIX przedstawia się następująco:  

1. Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE (CAN)181.14

2. Madison CHOCK / Evan BATES (USA) 167.09

3. Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON (FRA)162.39

4. Maia SHIBUTANI / Alex SHIBUTANI (USA) 158.94

5. Piper GILLES / Paul POIRIER (CAN) 158.16

6. Elena ILINYKH / Ruslan ZHIGANSHIN (RUS) 156.46

 W Finale Grand Prix, gdzie spotykają się najlepsi z najlepszych skupię się bardziej na propozycjach programowych niż na samej technice.

SHORT DANCE

Sześć duetów i sześc rożnych odsłon tańca Paso Doble. Na tafli w Barcelonie zaprezentowano zarówno taniec klasyczny (on - matador, ona - płachta na byka) jak i pewne, indywidualne "wariacje" na temat.

1. Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE (CAN) 71.34

La Virgen de la Macarena

- fantastyczny matador i elektryzująca rola partnerki (zarówno jako płachty, jak i samego byka) tworzą spektakularny i teatralny obraz. Ich interpretacja zgodna z kanonem uwieńczona jest bogactwem  ozdobników oraz kunsztowną pracą ciała zawodników. W fenomenalny i porywający sposób tworzą aurę napięcia i nieposkromionego entuzjazmu. W warstwie technicznej zdobyli dwa poziomy 4 (za Twizzle i podnoszenie) oraz trzy 3.

2. Madison CHOCK / Evan BATES (USA) 65.06

Don Quixote - Leon Minkus

- nietuzinkowe podejście do tematu. Madison kusi i uwodzi, ale bez nachalności. Dojrzały, nieoczywisty i  efektowny taniec porywa energią i brawurą. Piękna praca rąk przy doskonale osadzonych pozostałych elementach wzbogaca całą choreografię. Amerykanie za podnoszenie uzyskali poziom 4. Za pozostałe elementy po dwa poziomy 3 oraz 2. Przydarzyła im się nieprzyjemna wpadka, bo Evan upadł..

3. Maia SHIBUTANI / Alex SHIBUTANI (USA) 63.90

Flamenco: Asturias Variations, Paso Doble: The Last Corrida

- ich taniec to klasyka, klasyki. Zarówno w stroju jak i inspiracji zaczerpniętych z tańca parkietowego. Początkowo sennie, niespiesznie z rozwojem tańca coraz bardziej śmielsi i pełni werwy. Trzy poziomy 2 i dwa czwarte charakteryzują ich technikę.

4. Piper GILLES / Paul POIRIER (CAN) 62.49

Paso Doble: El Gato Montes, Hiszpański walc; Capriccio Espagnol  - N. Rimski-Korsakow

- to znów coś innego, choć z głównym wątkiem paso doble. Kanadyjczycy w swoim tańcu krótkim prezentują się czarująco i balsamicznie z dyskretną domieszką narastającego napięcia. 

5. Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON (FRA) 61.48

Paso Doble: Escobilla. Flamenco: Farruca - Christina Hoyos

- Płynny, sentymentalny, ale z narastającym napięciem i odważnym matadorem taniec. Harmonijne i niemalże niezauważalnie przechodzą z paso doble do flamenco. Ich siłą jest elegancja i zwiewność stylu.

6. Elena ILINYKH / Ruslan ZHIGANSHIN (RUS) 60.25

Paso Doble: Aragonaise "Carmen Suite"  Torrero "Carmen Suite" - Georges Bizet
- ten taniec to przede wszystkim temperament, nieposkromiona i nieopanowana żywiołowość i krnąbrność Eleny. No cóż się dziwić taka jest Carmen. Zwodnicza, szelmowska i bałamutna. Elena podkreśla sobą i swoją, będącą w ciągłym ruchu, spódnicą każdy skrawek muzyki. A Ruslan, jest jej oparciem i tłem.

FREE DANCE

1. Kaitlyn WEAVER / Andrew POJE (CAN) 109.80

Wiosna, lato (1 i3) i zima z Czterech pór roku - An. Vivaldi w aranżacji Maxa Richtera

- interpretacja i wyrażanie emocji dostosowane do fragmentu dzieła. Entuzjastyczna i radosna wiosna, wysublimowane, zniewalające (głównie za sprawą podnoszeń) lato oraz poruszająca zima, podkreślona przez wyciszające i zachwycające piruety. Jest to  zarówno klasyka gatunku jaki całkiem świeże spojrzenie na temat. Jedynie kroki uzyskały poziom 3. Pozostałe elementy to poziom 4.

2. Madison CHOCK / Evan BATES (USA) 102.03

An American in Paris

- to taniec niekonwencjonalny i melancholijny. Widać, że Amerykanie odnaleźli swój, niebanalny i dojrzały styl. Jest to nowatorskie, ale przede wszystkim znakomite i  zjawiskowe podejście do klasyki. Między poziomami 4, wdarły się po jednym poziomie 3 i 2 (za kroki).

3. Gabriella PAPADAKIS / Guillaume CIZERON (FRA) 100.91

Adagio ,Concerto No. 23 - W. A. Mozart

- wrałżiwi i poetyccy. A zarazem dynamiczni i z wyraźnym temperamentem dostosowanym do żywszych fragmentów dzieła. W tańcu są  wysublimowani  do granic możliwości. A ich miękkie ruchy tworzą plastyczny wyraz utworu. Ich podnoszenia i kombinacja piruetów uzyskały poziom 4.

4. Elena ILINYKH / Ruslan ZHIGANSHIN (RUS) 96.21
Appassionata by Secret Garden, Anthony i Cleopatra ("Cleopatra" soundtrack) - Ferrante and Teicher
- melodramatycznie, ale z ich żywiołowym stylem. Taniec pełen pasji, dramaturgii i nieposkromionych namiętności. Elena wraz z nowym partnerem w dalszym ciągu realizują i wprowadzają w życie niepokorny i śmiały styl tańców. Gwałtowność, brawura, sportowa złość wciąga w widza w prezentowany przez nich spektakl.

5. Piper GILLES / Paul POIRIER (CAN) 95.67

A Street Car Named Desire, Overture (Mężczyźni wolą blondynki) Si tu voi ma mere - Sidney Bechet, Dans les rues d'Antibes - Sidney Bechet

- taniec można podzielić na dwie powtarzające się części. Początek ze skrytym uwodzeniem. Powolny i

ponętny, później przejście do żywiołowej i radosnej scenerii, by znów powrócić do pierwotnego zamysłu swobody i oddechu oraz mocnego zakończenia.

6. Maia SHIBUTANI / Alex SHIBUTANI (USA) 95.04

Walc Różę południa i  Nad pięknym modrym Dunajem  - J. Strauss
- to propozycja rodem z sali balowej. Elegancja, zwiewność i czar tej pary daje się odczuć w każdym ruchu i geście. Znakomita, nieprzeładowana choreografia i doskonałe odnalezienie się w walcu tworzy spójną całość.