część 5
Nebelhorn Trophy
27/09 -30/09/2017
I wszystko stało się jasne (a przynajmniej większość olimpijskich niewiadomych).
Jak się okazało w konkurencjach parowych (zarówno w tanecznych jak i sportowych) zwiększyła się liczba dostępnych miejsc - dokładnie o 1. Zamiast 5 par tanecznych kwalifikacje zdobyło 6 duetów, a zamiast 4 par sportowych - 5. W kategoriach solowych liczba wolnych miejsc nie uległa zmianie.
Zgodnie z regulaminem ISU olimpijskie kwalifikacje zdobywają kolejne kraje zgodnie z kolejnością zajmowanych miejsc z wyłączeniem tych, którzy już "bilet" / "bilety" do Pjongczngu zdobyli wcześniej na MŚ.
Pary taneczne
Dodatkowe miejsce w parach tanecznych "zapewnili" Laurence Fournier Beaudry / Nikolaj Sorensen (DEN). 13 duet MŚ 2017 nie weźmie udziału w Igrzyskach Olimpijskich 2018 z powodu braku nadania Laurence duńskiego obywatelstwa.
Tak się złożyło, że pierwsza szóstka par tanecznych zakwalifikowanych na IO to pierwsza szóstka rankingu Nebelhorn Trophy.
1. Penny Coomes / Nicholas Buckland (GBR / 177.13).
Pierwsi zakwalifikowani Penny i Nicholas są jednocześnie zwycięzcami zawodów w Niemczech. Jak widać po pkt. na tafli nie mieli sobie równych :). Brytyjczycy z powodu problemów z kolanem Penny nie startowali w ostatnim sezonie, więc i nie brali udziału w MŚ. W przeciwnym razie mieli by ogromne szanse by do Korei zakwalifikować się w pierwszej turze. W końcu jest to 20 duet z IO 2010 i 10 z 2014.
2. Kana Muramoto / Chris Reed (JPN / 159.30)
Drudzy zakwalifikowani na igrzyska, czyli srebrni medaliści Neblehorn Trophy. Duet startuje ze sobą od trzech sezonów i jak na razie realizuje się w serii challengera.
3. Kavita Lorenz / Joti Polizoakis (GER / 152.50)
Brązowi medaliści gospodarzy jak do tej pory sprawdzali się na tzw. pozostałych międzynarodowych zawodach. Brąz z Nebelhorn Trophy jest ich pierwszym medalem z serii challengera.
4. Yura Min / Alexander Gamelin (KOR / 143.80)
Szczęśliwi reprezentanci olimpijskich gospodarzy stali się chlubą swojego kraju. Do rywalizacji tańców w Pjongczangu stanął bez żadnego przywileju organizatorów igrzysk. Najlepszym wynikiem duetu (jak do tej pory) było 8 miejsce na 4CC i 20 na MŚ 2017.
5. Cortney Mansour / Michal Češka (CZE / 143.44)
Piąte miejsce CS jest ich rekordowym miejscem w karierze. Na dwa starty na ME najwyżej byli na miejscu 13, a na jeden start na MŚ na 24 (wszystko dotyczy roku 2016). Teraz do sukcesów należy także olimpijska kwalifikacja.
6. Lucie Myslivečková / Lukáš Csölley (SLV / 143.22)
Nie tylko ciasno było między trzema ostatnimi kwalifikacyjnymi miejscami, ale i niżej dla Lucie i Lukasa było bardzo groźnie ... Ostatecznie reprezentantów Słowacji uratowała przewaga 0.27 pkt. jaką uzyskali nad 7. duetem z Litwy (A. Reed / S. Ambrulevicius).
Pary sportowe
W parach sportowych również przybyło dodatkowe miejsce za sprawą oddania przez Francję jednego z dwóch posiadanych "biletów".
W tej konkurencji nastąpił rozdźwięk między bezwzględną kolejnością z zawodów a kolejnością kwalifikacyjną. I dopiero trzeci duet z Nebelhorn Trophy stał się tym pierwszym w olimpijskiej kwalifikacji. ;)
Zawody zwyciężyli 1. Evgenia Tarasova / Vladimir Morozov (RUS / 218.46) przed 2. Alioną Savchenko / Brunonem Massotem (GER / 211.08). Aliona i Bruno konsekwentnie zarówno w SP jak i w programie dowolnym próbowali 3 wyrzucanego Axla - na razie z bolesnym lądowaniem.
Zawody zwyciężyli 1. Evgenia Tarasova / Vladimir Morozov (RUS / 218.46) przed 2. Alioną Savchenko / Brunonem Massotem (GER / 211.08). Aliona i Bruno konsekwentnie zarówno w SP jak i w programie dowolnym próbowali 3 wyrzucanego Axla - na razie z bolesnym lądowaniem.
Nowi olimpijczycy
3. Ekaterina Alexandrovskaya / Harley Windsor (AUS / 190.31)
W ich dwuletniej karierze jest to pierwszy medal z serii challengera. W seniorach nie mają jeszcze spektakularnych osiągnięć, ale są to Mistrzowie Świata Juniorów 2017.
4. Miriam Ziegler / Severin Kiefer (AUT / 180.60)
Miriam i Severin przeżywają wzloty i upadki. Na ME krążą wokół 10 miejsca, a w świecie wokół 20. To będzie ich druga Olimpiada. W 2014 byli 17 duetem.
6. Tae-ok Ryom / Ju-sik Kim (PRK / 180.09)
Na swoim koncie nie mają wielu startów, ale zapowiadają się na solidny duet. Na MŚ 2017 zajęli 15 miejsce, a na Azjatyckiej zawodach zdobyli już kilka medali. Podobnie jak i na Cup of Tyrol 2016.
8. Paige Conners / Evgeni Krasnopolski (ISR / 171.61)
Jest to ich pierwszy wspólny sezon (połączyli się niedawno) i już zdołali zakwalifikować się na Igrzyska. Brawo. Wcześniej na CS Kanady byli 5. Teraz niby niżej, ale plan minimum wykonali i zdobyli bilet do Korei.
9. Anna Dušková / Martin Bidař (CZE / 169.66)
Anna i Martin ostanie miejsce do Korei zdobyli przewagą ponad 21 pkt. nad reprezentantami Japonii - S. Suto / F. Boudreau-Audet. Tak, tak bo dziesiąci Kanadyjczycy z dorobkiem 169.11 nie liczyli się w walce o IO. Oni już mają (tzn. Kanada już ma) swoje 3 miejsca.
Su Yeon Kim / Hyungtae Kim (KOR / 129.00) zajęli 15 miejsce, ale jako gospodarze IO mają prawo startu. Są jedynymi reprezentantami Korei, którzy korzystają z takiego przywileju organizatorów. W pozostałych konkurencjach Korea wywalczyła kwalifikacje bez taryfy ulgowej. U pań nawet 2.
Soliści
W konkurencji solistów również kwalifikacyjna kolejność nie pokrywała się z bezwzględną kolejnością rankingu - przeskoczono drugie "amerykańskie" miejsce.
1. Jorik Hendrickx (BEL / 253.06)
Jako jeden z nielicznych przez cały czas trwania zawodów utrzymywał się na tym samym miejscu. A miejscu nie byle jakim bo pierwszym. Swój złoty medal wygrał ze znaczną przewagą nad srebrnym medalistą Alexnadrem Johnsonem (USA / 226.04) i w końcu może cieszyć się z kwalifikacji.
Jorik na ostatnich MŚ był 21, ale w swoim dorobku ma już 16 miejsce z MŚ 2016 oraz 4 z ME 2017. Jest to także 16 zawodnika IO 2014.
3. Alexander Majorov (SWE / 225.04)
A jednak udało się i zawodnik (w ostatnich latach) plasujący się na początku drugiej dwudziestki MŚ zakwalifikował się na IO. Alexander swoje "5 minut" miał przed poprzednią olimpiadą wówczas zajął 18 na MŚ 2013 i 6 na ME 2013 oraz 14 na IO 2014 - teraz nie jest już tak pewny wysokich lokat. Ale może nowy sezon przyniesie poprawę jego kondycji :)
4. Matteo Rizzo (ITA / 223.27)
Matteo w shorcie był 5, w programie dowolnym 2, a ostatecznie zafundował sobie czwartą lokatę. Na swoim koncie posiada jeden start na MŚ 2017 (miejsce 30) i jeden start na ME 2016 (miejsce 13). Teraz doczekał się debiutu na IO.
5. June Hyoung Lee (KOR / 222.89)
W seniorach startuje od sezonu 2012/13 i jest to zawodnik z przełomu 20 miejsca MŚ (ostatnio był 24). Na 4CC plasuje się tak od 14 do 18 miejsca. Więcej osiągnięć ma jako junior.
Swoje piąte miejsce na Nebelhorn Trophy zdobył dwoma czwartymi pozycjami ;) Chociaż ostatecznie jest 5 ale to co najważniejsze, czyli kwalifikacja - jest!
Swoje piąte miejsce na Nebelhorn Trophy zdobył dwoma czwartymi pozycjami ;) Chociaż ostatecznie jest 5 ale to co najważniejsze, czyli kwalifikacja - jest!
6. Julian Zhi Jie Yee (MAS / 220.67)
Szósty w shorcie i trzeci w programie dowolnym koniec końców, zachował się na bezpiecznej olimpijskiej pozycji.
Julian w seniorach startuje od sezonu 2013/14 i w ostatnich latach jest to 15 zawodnik 4CC i 22 MŚ 2017. W serii challengra bywa różnie, najczęściej niedaleko podium.
Julian w seniorach startuje od sezonu 2013/14 i w ostatnich latach jest to 15 zawodnik 4CC i 22 MŚ 2017. W serii challengra bywa różnie, najczęściej niedaleko podium.
7. Yaroslav Paniot (UKR / 208.76)
Ten sezon (2017/18) wydaje się być najlepszym w dotychczasowej karierze Yaroslava (a przynajmniej jego początek). 4 miejsce na U.S. Classic (CS 2017), teraz 7 na Nebelhorn Trophy + kwalifikacja olimpijska i pierwszy medal (srebrny) zdobyty na Philadelpihia Summer Iternational (pozostałe międzynarodowe zawody) ukazują dobrą formę reprezentanta Ukrainy.
O kwalifikację olimpijską walczył także Ihor Reznichenko (POL / 186.20). Kłopoty w programie krótkim niestety "okradły" go z cennych punktów, których nie zdołał odrobić zdecydowanie lepszym programem dowolnym. Koniec końców z 15 miejscem za short i 8 za program dowolny uplasował się na 11 pozycji.
Solistki
Poza jednym "niemieckim przeskokiem" kolejność kwalifikacji pokrywa się z rankingiem zawodów.
1. Kailani Craine (AUS / 167.45)
Kto by przypuszczał, że najlepszą solistką okaże się reprezentantka Australii? A jednak. Tydzień temu z dorobkiem 157.84 pkt. była ósmą zawodniczką Ondrej Nepela Trophy, a teraz z ok 10 pkt poprawą awansowała w hierarchii pań ;)
2. Matilda Algotsson (SWE / 167.01)
Srebrna medalistka Nebelhorn Trophy w samym programie dowolnym była numerem jeden. Ta 13 zawodniczka ME nie odnotowała jeszcze startu na mistrzostwach świata, a tu proszę ... wcześniej zadebiutuje na olimpiadzie.
Chyba, że coś się stanie i bardziej doświadczona Joshi Helgesson przypomni sobie jak kiedyś jeździła.
3. Alexia Paganini (SUI / 155.98)
Na brązową pozycję awansowała z miejsca szóstego. Kwalifikacja Alexi musi być niezwykłą niespodzianką dla Szwajcarów, gdyż sezon 2017/18 jest dla tej zawodniczki pierwszym sezonem w seniorach.
5. Isadora Williams (BRA / 154.21)
To będzie druga olimpiada dla Isadory. W 2014 była 30. Trzydziestą także była na MŚ 2017. Swoje medalowe pole znajduje na tzw. pozostałych międzynarodowych zawodach.
6. Viveca Lindfors (FIN / 154.10)
Na trzy lata w seniorach dwa pierwsze były dla Viveci znacznie lepsze niż ten ostatni. Na ME 2016 potrafiła być ósmą, a na ME 2017 spaść na miejsce 23. Ten sezon (2017/18) nie powinien być zły, gdyż kwalifikacja została wywalczona, więc udział w IO jest dla dwudziestej solistki świata ogromnym sukcesem. :)
7. Anna Khnychenkova (UKR /151.08)
Patrząc na osiągnięcia Anny nowy sezon zapowiada się obiecująco. Do tej pory w challengerze plasowała się między 12 a 17 miejscem. Wprawdzie była już 19 zawodniczką MŚ 2016 (PB
154.02pkt), ale w 2017 zajęła dopiero 35 lokatę. Także 7 miejsce na Nebelhorn Trophy może napawać ją optymizmem :)
Kolejne panie nie miały szans na kwalifikację, gdyż strata do siódmego miejsca była znacząca. Najbliższa zakwalifikowanych tj. 8 zawodniczka Anastasia Galustyan (ARM / 142.30) - straciła do siódmego miejsca ponad osiem pkt.
Reprezentantka Polski Elżbieta Gabryszak na zawodach w Niemczech uzyskała 106.02 pkt. i ostatecznie z 19 programem krótkim i 28 programem dowolnym uplasowała się na 24 pozycji. Wprawdzie jest to pozycja daleka od olimpijskiej kwalifikacji, ale za to Elżbieta zdołała poprawić swoje dwa rekordy kariery. Które od teraz wynoszą 40.69 pkt. za SP i 106.02 pkt. łącznie.
A co z Gracie Gold? Czy to nie na tych zawodach miała się pojawić?
OdpowiedzUsuńTak. Początkowo widniała na liście startowej, ale jakiś czas temu wydała oświadczanie, że robi sobie przerwę, gdyż "potrzebuje profesjonalnej pomocy" (nie podała szczegółów jakiej, na razie wiadomo, że pracuje z Mariną Zujevą). Ma zamiar wrócić na cykl GP.
UsuńCzyli Igrzyska ją ominą? Ale dobrze, że na GP ją zobaczymy, zawsze lubiłam jej programy :)
UsuńNa to wszystko wskazuje. Chociaż nie wyklucza udziału w Mistrzostwach USA (na ich podstawie wybierane są panie do reprezentacji).
Usuń