Na tafli w Kazaniu największą niewiadomą i tym samym największe zainteresowanie budziły programy i forma Aleny Kostornaii. Alena przeszła do Evgenija Plushenki już po terminie, kiedy można było dokonywać trenerskich zmian. Dlatego na zawodach widniała pod banderą Sambo -70. Jak to się potoczyło? O tym poniżej.
Podobnie Evgenia Tarasova i Vladimir Morozov po raz pierwszy podeszli do rywalizacji.
W konkurencji solistek zwyciężyła Alexandra Trusova. Chociaż po pierwszym dniu zmagań, przeżyła chwilę rozczarowania, zajmując drugą lokatę. Bowiem tą najlepszą w programie krótkim okazała się... Alena Kostornaia!
W rywalizacji na programy dowolne to Alexnadra Trusova wysunęła się na prowadzenie i z notą 248.63 pkt. stanęła na najwyższym stopniu podium.
W programie krótkim (Love Story - Lola Astanova, Stjepan Hauser) wykonała potrójnego axla. Po lądowaniu musiała szybko asekurować się drugą nogą, stąd skok stracił na jakości, ale ostatecznie i tak zdobył zdecydowanie więcej pkt. niż axel podwójny. Alexandra miała też kłopot z krawędzią w 3flipie, ale kombinację 3Lz+3T z trudnym wyjściem, wykonała bajecznie. Wspaniale zaprezentowane elementy poza-skokowe, w tym rozbudowane choreograficznie kroki, uzyskały poziom 4. Koniec końców za SP zdobyła notę 77.42 pkt. przegrywając z Aleną zaledwie o 0.73 pkt. Przypomnę, że wcześniej uzyskała 75.77 pkt.
W samym programie dowolnym Romeo i Julia, pokonała Alenę o 23.05 pkt. Tak o 23.05 nie pomyliło mi się miejsce przecinka ;) Program rozpoczęła od 4 salchowa, po nim skoczyła poczwórnego lutza, a następnie... no cóż, upadła w poczwórnym toeloopie. Poprawiła się w drugiej części. Tzn. "poprawiła się" to za mało powiedziane. Po niepowodzeniu z 4T solo, ze sportowym zawzięciem wykonała trójkombinację 4T+1Eu+3S. Później w kombinacji 3Lz+2Lo straciła pkt. za upadek, ale 3Lz+3T nie miał już żadnych wad. Poziomy czwarte, tym razem, uzyskała za dwa elementy. A dokładnie za pierwszą i ostatnią kombinację piruetów.
Od końcowej oceny za FP odjęto Alexandrze 2 pkt za upadki, ale jednocześnie przyznano 6 dodatkowych za doskonałą jakość trzech elementów. Czyli za wszystkie udane poczwórne skoki. Alena Kostornaia z łącznym wynikiem 226.31 zajęła drugie miejsce.
W programie krótkim nie odeszła daleko od "swojej: mrocznej estetyki. W zeszłym sezonie muzyka pochodziła z serialu z gatunku mystery fiction :"Leftovers", w tym sezonie już z nowym trenerem sięgnęli po równie ponure utwory Billie Eilish: No Time to Die i You Should See Me in a Crown.
W balladzie R&B, electropopie, popie, czy jeszcze w innym z tych udziwnionych nurtów ;) i przy mrukliwym głosie Billy, Alena odnajduje się po mistrzowsku. Swoim tańcem potrafi podkreślić i zinterpretować każdą muzyczną frazę, a jednocześnie zbudować własną historię. Jest zwiewna a zarazem charakterna. Dodam, że za choreografię odpowiedzialni byli Sergei Rozanov i Elena Ilinykh.
W technice short programu: podwójny axel, potrójny lutz i kombinacja 3F+3T (z lekkim wahaniem), a także elementy poza-skokowe na poziomie 4, w ocenie za technikę przysporzyły jej pond 9 pkt za jakość wykonania.
Program krótki, mieliśmy okazję widzieć na testach, ale o programie dowolnym było cicho sza ;) Do tej pory nie brała udziału w zawodach, więc nikt nie wiedział może być wart.
Posłużę się pełną składanką tytułów wykorzystanych przez Alenę. Są to: Wayward Sisters (Nocturnal Animals), Dance For Me Wallis (W.E.), Snow (A Single Man), The Cheek of Night (Romeo & Juliet). Wszystkie dźwięki wyszły spod ręki Abela Korzeniowskiego, a choreografia to dzieło Shae-Lynn Bourne.
Hmmm. Jak na razie to dla mnie program za mało ekspresyjny. Jest jeszcze wiele niewykorzystanych miejsc. Pod koniec pokazu Alena straciła też energię. Ale... mimo jeszcze nie "najeżdżonego" programu, ogólnie Kostornaia, broni się pięknym stylem jazdy. Potrafi stworzyć liryczny i przejmujący klimat.
W połączonych utworach Abela Korzeniowskiego Alena jest całkowitym przeciwieństwem do tego co prezentuje w SP. Jest posuwista, lekka, subtelna. To zupełnie inna wrażliwość. Nie ma tu miejsca na brak pokory ;). Po najwyższej ocenie za komponenty, nie mamy wątpliwości, że Alena sprostała wyzwaniu. Jak jeszcze chwilę potrenuje i znikną wszystkie (te moje) "ale" to będzie to czysta poezja!
Na trzecim miejscu uplasowała się Maiia Khromykh (212.72 pkt.), czyli ta pełnoprawna podopieczna Eteri Tutberidze. To jej drugi brązowy medal z Pucharu Rosji'20.
4. miejsce zdobyła podopieczna Alxeia Mishin Sofia Samodurova (197.19 pkt).
Nisko, bardzo nisko uplasowała się czwarta zawodniczka ME 2019 - Stanislava Konstantinova (177.79). 9. miejsce na 12 nie jest dobrym prognostykiem na przyszłość.
W konkurencji par sportowych zrobiło się ciekawie. Zwyciężyli Anastasia Mishina i Aleksandr Galyamov (233.09 pkt), na drugim miejscu uplasowali się Evgenia Tarasova i Vladimir Morozov (227.13 pkt), tym samym pokonując mistrzów Europy. Aleksandra Boikova / Dmitrii Kozlovskii z wynikiem 220.30 pkt, zajęli ostatnie miejsce na podium.
Zwycięzcy Anastasia Mishina / Aleksandr Galyamov, w programie krótkim (La Esmeralda) popisali się nie tylko trudnymi elementami (np. 3 wyrzucanym flipem i wyłącznie poziomami 4 za elementy poza-skokowe), ale i wspaniała jakością każdego z nich.
W programie dowolnym (do muzyki zespołu Queen), również pozbawionym jakichkolwiek wad, postawili na potrójnego wyrzucanego lutza i potrójnego wyrzucanego rittbergera oraz ciekawą trójkombinację 3S+1Eu+3S. Cóż więcej można powiedzieć... Te niemal nieskazitelne programy musiały wygrać!
Po raz pierwszy w tym sezonie do rywalizacji podeszli Evgenia Tarasova / Vladimir Morozov. Od strony technicznej, program krótki zawierał elementy poza-skokowe na poziomie 4, włącznie z podnoszeniem twistowym i sekwencją kroków oraz pewnego potrójnego wyrzucanego rittbergera. Problem pojawił się w potrójnym toeloopie. Nota 78.72 pkt dawała im wówczas miejsce trzecie.
Program dowolny rozpoczęli mocnymi potrójnymi salchowami solo. Ponownie udany potrójny wyrzucany rittberger oraz czwarte poziomy za większość elementów poza-skokowych zapewniły im sporą dawkę punktów, tak że nawet uchybienia, w 3-nym wyrzucanym salchowie (Evgenia przykucnęła) i w trójkombinacji 3T+2T (Vladimir podparł się ręką) +2T, nie zaszkodziły im w awansie. Brawo za przytomność Vladimira, że nie zrezygnował z tego ostatniego skoku. Taka waleczność świadczy o klasie zawodników!
W warstwie artystycznej zeszłoroczne Bolero, ani trochę nie straciło na świeżości. Evgenia i Vladimir potrafią zinterpretować muzykę Ravela jak prawdziwi wirtuozi. To trudne dzieło, ze względu na swą jednolitość, w obrazie Rosjan nabiera niejednolitych kształtów ;). Jak zawsze podziwiam u nich doskonałe wyczucie klasyki, elegancję i płynność ruchów, jednym słowem, taką sumienność tańca.
Podobnie pasjonująco jest w programie dowolnym. Adagio in G minor, czyli kolejne wspaniałe dzieło, sprawia wrażenie, że zostało skomponowane dla nich. Widowisko, jakie prezentują Evgenia i Vladimir, jest pełne dramatyzmu, ekspresji, wdzięku. Nie ukrywają się za muzyką (jak to w takich przypadkach, się zdarza), ta muzyka ich niesie. Nie miałabym nic przeciwko temu, gdyby zostawili sobie ten program na olimpiadę.
Aleksandra Boikova / Dmitrii Kozlovskii po programie krótkim tracili do liderów "aż" 0.05 pkt. W swojej propozycji mieli ten sam zestaw elementów co Anastasia i Aleksandr. Podobnie jak oni, uzyskali wyłącznie poziomy 4., a w komponentach byli nawet o ułamki pkt lepsi. Jednak podobne ułamki pkt za technikę zadecydowały na korzyść Anastasii i Aleksandra. W programie dowolnym upadek przy 3 wyrzucanym flipie i problemy przy 3 wyrzucanym rittbergerze, spowodowały zdecydowane straty. Tym samym spadek na miejsce trzecie.
4. należało do duetu Yasmina Kadyrova / Ivan Balchenko (205.07 pkt).
Konkurencja solistów zakończyła się złotem dla Evgeniya Semenenki (264.38 pkt). Srebro zdobył, siódmy w programie krótkim a pierwszy w programie dowolnym, Andrei Mozalev (257.35 pkt) a brąz Makar Ignatov (247.69 pkt).
Evgenii Semenenko w programie krótkim popisał się 4S, w dowolnym 4S i
4T. Chociaż ten ostatni skok nie miał on pełnej rotacji.) Evgenii debiutuje w
seniorach. W programie krótkim interpretuje ścieżkę dźwiękową z Criminal St. Petersburg, a w dowolnym Notre Dame de Paris. Widzieliśmy go już na trzecim miejscu, które zdobył w zawodach CS Ice Star 2020. Zwycięstwo jest niemałą niespodzianką. Ale z takim trenerem jak Alexei Mishin... musi mierzyć wysoko.
Andrei Mozalev w programie krótkim NIE popisał się 4F bo zakończył go upadkiem, NIE popisał się 4T - bo nie miał rotacji a później starając się dodać toeloopa aby powstała kombinacja, wykręcił tylko podwójnego, więc nic z niego nie miał, na dodatek ten 3A ehhh - no to nie było miłe. W drugim dniu było lepiej. Dobrze wykonał kombinację 4T+2T i 4T solo. Na otwarcie programu starał się skoczyć 4F, ale ostatecznie skok zdegradowano do trzech obrotów.
Dla Anderia jest to drugie srebro Pucharu, ale... zdobyte niższym wynikiem niż ostatnio. Wówczas jego ciąg historii Sadeness Part 2 (SP) i The Man With the Harmonica (FP) uzyskał 274.44 pkt.
Makar Ignatov w programie krótkim I Can’t Go On Without You (Kaleo), czysto wykonał 4T+3T a problematycznie 4S ;). W programie dowolnym Je suis malade, był tylko 4T, ale z dokrętką o więcej niż 25 stopni.
W konkurencji par tanecznych jasno wynikało, że Anastasia Skoptsova/ Kirill Aleshin (199.56 pkt) stanowią jedynych ;) kandydatów na złoto.
Konkurencja nie była silnie obsadzona. Srebro wywalczyli Svetlana Lizunova/Alexander Vakhnov z dorobkiem nieco ponad 165 pkt. a brąz Julia Tultseva / Anatoly Belovodchenko z dorobkiem ponad 146 pkt.
Puchar Rosji - odsłona 3
Puchar Rosji - odsłona 2
Puchar Rosji - odsłona 1
Czy ktoś wie dlaczego Oliwia Rzepiel zakończyła karierę? Dziwne. Zwłaszcza, że w ostatnim sezonie znacznie poprawiła swoje rekordy życiowe. Rozwijała się. Chyba znów zawiódł system motywacyjny w PZŁF.
OdpowiedzUsuńOliwia zajmuje się teraz trenowaniem innych. Może taka forma kontaktu z łyżwiarstwem sprawia jej większą radość. :) :)
Usuń