Grand Prix of Espoo 2023. Podsumowanie

Para sportowa Minerva Fabienne Hase / Nikita Volodin (GER) i para taneczna Juulia Turkkila / Matthias Versluis (FIN) dopiero rozpoczynają "swój" cykl grand prix. Drugi raz wystartują już niebawem na NHK (nie mają już innej opcji 😉).

Zawody w Espoo zapewniły nam sporą dawkę emocji. Powiedziałabym komplet emocji :). Było wszystko. Nadzwyczajne tryumfy i awanse. Bolesne utraty miejsc i równie bolesne upadki. Radość, smutek, ulga i rozczarowanie.

Podium solistek

1. Kaori Sakamoto (JPN) - 205.21

2. Rion Sumiyoshi (JPN) - 190.21

3. Amber Glenn (USA) - 185.39

Podium par tanecznych

1. Madison Chock / Evan Bates (USA) - 209.46

2. Laurence Fournier Beaudry / Nikolaj Sorensen (CAN) - 206.32

3. Juulia Turkkila / Matthias Versluis (FIN) - 195.80

Podium par sportowych:

1. Minerva Fabienne Hase / Nikita Volodin (GER) - 192.72

2. Sara Conti / Niccolo Macii (ITA) - 188.60

3. Maria Pavlova / Alexei Sviatchenko (HUN) - 186.19

Podium solistów:

1. Kao Miura (JPN) - 247.56

2. Shun Sato (JPN) - 273.34

3. Kevin Aymoz (FRA) - 250.03

Konkurencja solistek

Po programie krótkim na czele stawki znalazły się 1. Kaori Sakamoto (JPN/ 69.69), 2. Rion Sumiyoshi (JPN/ 68.65), 3. Chae-yeon Kim (KOR/ 66.19), 4.Young You (KOR/ 63.46), 5. Lorine Schild (FRA/ 61.07).

Zdecydowanie poniżej swoich umiejętności wypadły 11. Amber Glenn (USA/ 51.61) i 12. Mana Kawabe (JPN/ 50.12).

Program dowolny mocno zweryfikował początkowy układ. Najwięcej "zamieszania" wprowadziła Amber Glenn. Po brawurowym przejeździe zdobyła 133.78 pkt. Był to drugi wynik w stawce.

Więcej o artystycznej solistek stronie programów pod linkami ⇊

#1 Kaori Sakamoto (JPN/ 69.69/ 135.52)

Wygrała! 

Zwiewny program krótki  Baby, God Bless You (Orchestra Possible) rozpoczęła od wysokiej jakości 2A i mocnego 3Lz. Uratowała się przed stratą elementu, gdy po nieplanowanym 2F (miał być potrójny) dodała 3T (miał być podwójny). W konsekwencji kombinacja zdobyła uznanie sędziów. Ponadto wszystkie piruety uzyskały 4 poziom trudności. Kroki 3.

Prognozowana nota techniczna za jazzowo-soulowy program dowolny Wild Is the Wing, Feeling Good, wynosiła ponad 74 pkt. po analizie spadła do 67.79 pkt. A to za sprawą złej krawędzi w 3Lz, dużej dokrętki w 3S i niewielkiej w 3Lo. Niestety w tym ostatnim skoku, też nią obróciło. Element praktycznie kończył występ, po którym zawodniczka była wyraźnie wyczerpana, więc to tłumaczy jej kłopoty w loopie.

W większości elementów Kaori spisała się znakomicie. Przejazd rozpoczęła od mocnego 2A. W programie pojawiły się też cztery skoki potrójne, w tym kombinacje 3F+2T, 3F+3T i 2A+3T+2T. Wszystkie elementy poza-skokowe uzyskały poziom 4.

#2 Rion Sumiyoshi (JPN/ 68.65/121.56)

Druga w programie krótkim i trzecia w dowolnym, zachowała "srebrną" pozycję.

Po bezbłędnym i w wysokiej jakości programie krótkim (z 2A, 3F+3T, 3Lz), na drugi dzień nie wytrzymała presji. Aż w trzech skokach zabrakło rotacji powyżej 1/4 obrotu. Gdy w poczwórnym toeloopie jest to jeszcze zrozumiałe, to w 3Lz, który dzień wcześniej wykonała bez zarzutu, jest co najmniej przykre. 

#3 Amber Glenn (USA/ 51.61/ 133.78)

To się nazywa amerykańska determinacja ;). Z 11. lokatą po shorcie i po rozpoczęciu programu dowolnego od 1A, zebrała się w sobie i wykonała aż siedem skoków potrójnych. 

Konkurencja par tanecznych

Więcej o artystycznej stronie programów pod linkami ⇊

#1 Madison Chock / Evan Bates (USA/ 85.61/ 123.85)

1. Taniec rytmiczny do muzyki grupy  Queen zyskał 5 na 6 poziomów 4. Tym razem obydwoje zdobyli 4 poziom za kroki przez środek lodowiska. Za to słabiej niż na Skate America zostały ocenione ich kroki obowiązkowe. U siebie zdobyli  3 poziom w Finlandii 2. Ale i tak poprawili swój wynik sezonu.

1. Taniec dowolny, będący opowieścią o czasie z osobliwą muzyką  Pink Floyd, był najlepszy wśród zaprezentowanych. Przewyższył drugich Kanadyjczyków o 0.15 pkt. 

W technice Amerykanie zdobyli 5 na 10 poziomów 4, cztery poziomy 3 (za twizzle i kroki na jednej nodze Madison oraz za kroki po przekątnej ona i on) i jeden 2 (za kroki na jednej nodze partnera).

Z kompletem zwycięstw Amerykanie zakwalifikowali się do finału.

#2 Laurence Fournier Beaudry / Nikolaj Sorensen (CAN/ 82.62/ 123.70)

Cały czas plasowali się na drugim miejscu. W tańcu rytmicznym, będącym   inscenizacją filmu Top Gun, strata była spowodowana głównie przez poziom 2 za kroki po przekątnej Nikolaja. Pozostałym elementom sędziowie nadali takie same poziomy jak u Chock/Bates.

W tańcu dowolnym z płomienną historią Notre Dame de Parisich nota bazowa za technikę była identyczna jak u Chock/Bates (tj. 46.04). Jednak w jakości było dużo lepiej. Jednak z Amerykanami przegrali w komponentach.

Z drugim miejscem z grand prix Francji i drugim z Finlandii "lecą" na Finał.

#3 Juulia Turkkila / Matthias Versluis (FIN/ 77.65/ 118.15)

W z lekka zadziornym tańcu rytmicznym (Tell It to My Heart, I’ll Always Love You, Prove Your Love) Julia i Matthias zdobyli dwa poziomy 4 (za twizzle Matthiasa i za podnoszenie), dwa trzecie i dwa pierwsze (za kroki przez środek lodowiska). 

W kolejnym z bajecznych tańców dowolnych, tym razem do utworu Mass (Re-Imagined), obydwoje uzyskali 4 poziomy za twizzle i  za podnoszenia.

Drugi raz zobaczymy ich w Japonii.

Konkurencja par sportowych

#1 Minerva Fabienne Hase / Nikita Volodin (GER/ 63.59/ 129.13)

3. Program krótki Stay (Rihanna, Mikky Ekko), daje sygnał, że duet pozostał przy lirycznych historiach (jak to było za "czasów" Hase/Seegert). Nowy partner naturalnie odnalazł się w romantycznym klimacie. Smukłe ruchy i posuwisty styl jazdy zawodników tworzy jedno z bardziej malowniczych widowisk.

Oprócz upadku Minervy po 3LoTh, dodam, że okropnie to wyglądało, pozostałe elementy, w tym doskonale zsynchronizowane 3S były całkiem udane. Spektakularne podnoszenie uzyskało poziom 4. Podobnie jak spirala śmierci i kombinacja piruetów.

1. Program dowolny The Path of Silence i Power of Mind (jak sami tłumaczą) to próba odnalezienie się w swoich snach. Para podąża za linią melodyczną, dzięki czemu tworzy jej wizualizację i ukazuje nastrój.

Emocjonalny obraz zawierał czyste skoki wyrzucane - 3Lo i 2S - chociaż w planach był 3 salchow. Podnoszenia i kombinację piruetów zdobyły 4 poziom, podnoszenie twistowe  3 a spirala śmierci tyłem zew. 2. 

Na marginesie dodam, że Nikita ratował się w sekwencji 3T+2A+2A i 2S solo. 

Drugi raz zobaczymy ich w Japonii. 

#2 Sara Conti / Niccolo Macii (ITA/ 65.00/ 123.60)

Z drugim wynikiem za program krótki i trzecim za program dowolny zdołali zachować pozycję na podium. 

Jak zawsze urokliwi i liryczni zarówno w Cavalleria rusticana (SP) i Cinema Paradiso (FP) najlepiej wykonali potrójne salchowy. Zarówno wykonywane solo, jak i ten wyrzucany (FP). Obydwa programy posiadały mocne podnoszenia i kilka słabszych skoków. W SP problem sprawił 3LoTh; w dowolnym upadek po 3T uniemożliwił dokończenia kombinacji.

We Francji również zajęli drugie miejsce. Tak więc są w Finale 😃

#3 Maria Pavlova / Alexei Sviatchenko (HUN/ 61.53/ 124.66)

Po programie krótkim zajmowali czwarte miejsce. W dowolnym zmobilizowali się na tyle, by zaprezentować drugi program i wskoczyć na podium. Czy znajdą się w Finale? Oj będzie trudno! Na razie w rankingu są piąci.

W pierwszym dniu Cheng Peng / Lia Wang (CHN/ 186.16/ miejsce 4) prowadzili, nieznaczni, ale jednak wynik 65.25 był najwyższy. W programie dowolnym nie doceniono ich techniki. Wynik 120.91 okazał się za słaby o 0.13 pkt na podium. Ale komponenty i cała historia opowiedziana tańcem - znakomita!

 

Konkurencja solistów

Po programie krótkim na prowadzeniu znalazł się Kao Miura. Drugie należało do Shuna Sato. Pomimo krzyżowej zamiany w programach dowolnych, ostatecznie nic się nie zmieniło. Pozmieniało się na ostatnim miejscu na podium. Trzeci po SP Jimmy Ma (USA) spadł na 11. miejsce. Czwarty Koshiro Shimada (JPN) spadł na szóste. Piąty Kevin Aymoz (FRA) 

Więcej o programach pod linkami ⇊

#1 Kao Miura (JPN/ 93.54/ 181.02)

Najlepszy w programie krótkim (This Place Was a Shelter), drugi w dowolnym (Attack On Titan - japońska anime) obronił pozycję lidera. W Kandzie był drugi, a to oznacza, że zakwalifikował się do finału cyklu grand prix.

Kao wykonuje poczwórnego salchowa i toeloopa. W programie krótkim postawiła na 4S+3T i 4T solo; w dowolnym na 4T+3T, 4S i 4T solo. 

Drugie miejsce w programie dowolnym bardziej wynikało z lepszego (lepiej punktowanego) startu rywala. Ponieważ Kao miał czysty program. To  już słabiej poszło mu w programie krótkim, gdzie nie zaliczono mu ostatniego piruetu.

#2 Shun Sato (JPN/ 90.41/ 182.93)

Drugi w programie krótkim (Libertango - Astor Piazzolla) i pierwszy w dowolnym (Cztery Pory Roku - A. Vivaldi).

W programie krótkim bardzo dobrze wykonał kombinację 4T+3T oraz 3A solo. Podjął się także próby 4F, który okazał się lekko dokręcony i z nieczystą krawędzią. Ogólnie był w słabej jakości. 

Dlatego w programie dowolnym "zamienił" go na wspaniałego 4Lz (przecież to logiczne, że lutz jest łatwiejszy niż flip 😉😄). Ponadto były dwa toeloopy. Pierwszy w kombinacji z 3T, drugi solo. Jedyne co nie poszło z planem - bo ten 4 lutz był zamierzony -  to trójkombinacja 3A+1Eu+2S (a miał być 3). Ale każdy element dużo zyskał na jakości.

#3 Kevin Aymoz (FRA/ 73.94/ 176.09)

5. Program krótki (Bird Gerhl) tak naprawdę zawierał tylko udanego 3A. Na początku uznano mu 2T (miał być 4T). Później kombinacja 3Lz +2T nie dość, że była ratowana to jeszcze 2T został zdegradowany do pojedynczego. Jeden obrót jest niezgodny z regulaminem, także nic nie zostało. Sam potrójny lutz otrzymał noty -5 pkt, więc z 5.90 zostało połowę. Ale elementy poza-skokowe były na poziomie 4. W odróżnieniu od tych z programu dowolnego. Dziwnym trafem w 

3. Program dowolny, czyli rozbudowane o 200% w porównaniu do poprzedniej wersji Bolero zawierał poczwórnego toeloopa. Oryginalne i niespotykane łączenia prowadziły do kolejnych elementów. Czyli do siedmiu skoków potrójnych (w tym sześć udanych). W zasadzie to czy ktoś zauważył, że ta dziwna pozycja po 3F była błędem 😉 . W końcu to jest Kevin i jego innowacyjne pomysły. 

Wyniki: Grand Prix Espoo 2023