W konkurencjach parowych prowadzą reprezentanci gospodarzy. Numerem jeden w parach sportowych są Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps, w tańcach Piper Gilles / Paul Poirier.
W konkurencjach solowych obecnie najlepsi są reprezentanci Kraju Kwitnącej Wiśni: solistka Kaori Sakamoto i solista Sota Yamamoto.
Konkurencja solistek
#1 Kaori Sakamoto (JPN/ 75.13)
Nie da się zaprzeczyć, że był to zjawiskowy program .
Kaori nie raz już udowodniła, że odnajdzie się w każdym klimacie (nie tylko w żywiołowo-popowym stylu). Przy delikatnych dźwiękach Baby, God Bless You (Orchestra Possible) zachwyciła liryką tańca.
Szczególnie wspaniały jest ten piruet z odchyleniem tułowia. Po pierwsze element został doskonale osadzony w muzyce (melodia fortepianowa), po drugie widać, że Kaori oddała w nim całą swoją wrażliwość. Piękna pozycja, wysmuklone ułożenie rąk, czy płynne ruchy podkreśliły klasyczny charakter utworu.
Bezbłędny program zawierał 2A, 3Lz i 3F+3T. Dynamiczna i zwrotna zawodniczka 4. poziom trudności uzyskała za sekwencję kroków i dwa piruet (z odchyleniem tułowia i w pozycji wagi). Kombinację oceniano na poziom 3.
Rekord sezonu Kaori za SP to 75.62 pkt, więc w tej kwestii nic się nie zmieniło.
#2 Chae-yeon Kim (KOR/ 70.31)
Niespełna siedemnastolatka a już posiada niezwykłą świadomość łyżwiarską. W tańcu bardzo plastyczna, w technice skoczna (2A, 3Lz+3T, 3F), w piruetach urzekająca, w krokach porywająca.
W kompozycji muzycznej znalazł się kawałek z filmu Pina . Tak się złożyło, że Amerykanka Audrey Shin, również postawiła na Pinę. Za "swoją" Audrey zdobyła 65.19 i jest 4.
#3 Rino Matsuike (JPN/ 66.29)
Rino w romantycznym kawałku One Day I'll Fly Away (Moulin Rouge) spisała się w skokach solo (2A i 3F) i elementach poza-skokowych (poza jednym piruetem zdobyła same 4 poziomy). Słabym punktem programu była kombinacja 3Lz+3T.
Konkurencja par tanecznych
#1 Piper Gilles / Paul Poirier (CAN/ 87.55)
Nie zawiedli. Humorystyczny i przejaskrawiony styl to ich specjalność.
No More I love You's + ;Addicted To Love to pełen fantazji taniec, w którym nie brakuje odpowiednich ruchów tanecznych zaczerpniętych z lata 80 oraz wysokiej klasy techniki. Jak zawsze pomysłowość choreografów w połączeniu ze zdolnościami interpretacyjnymi duetu zaowocowały niekonwencjonalnym widowiskiem.
W warstwie technicznej zdobyli pięć na sześć możliwych do zdobycia poziomów 4. Tylko Piper za kroki przez środek uzyskała poziom 3.
Dodam, że Piper i Paul w wyborze kawałków z lat 80. sięgnęli po mniej znaną brytyjską grupę The Lover Speaks.
#2 Lilah Fear / Lewis Gibson (GBR/ 83.51)
Brytyjczycy to kolejny duet, który w choreografii nie zna granic niebezpieczeństwa.
Jazda na głębokich krawędziach, brawurowe podnoszenie i ryzykowne figury są u tego duetu równie znane co ich żywiołowe pokazy. Sweet Dreams nie odstępuje od normy. Chociaż nadal nie jest to ich właściwe tempo.
Obok wielu innowacyjnych akcentów, jest taki moment, gdy Lilah jest trzymana przez partnera za jedną rękę a drugą wspiera o jego but, przy czym ułożona równolegle do lodu, praktycznie ząbkami sunie po lodzie.
W technice zdobyli trzy poziomy 4 na sześć możliwych. Za twizzle (ona i on) i za podnoszenie rotacyjne. Niespodziewanie pojawił się też poziom 1 [za PSt] i dwa poziomy 2 (za kroki przez środek/ ona i on).
#3 Allison Reed / Saulius Ambrulevicius (LTU/ 75.60)
Jest rockowo i drapieżnie. W końcu jak ma być, skoro to Welcome to the Jungle grupy Guns n' Roses.
Za Allison i Sauluisem z niewielką stratą, max 3 pkt. są trzy amerykańskie duety. 4. Oona Brown / Gage Brown (USA), 5. Emilea Zingas / Vadym Kolesnik (USA), 6. Eva Pate / Logan Bye (USA).
Konkurencja par sportowych
#1 Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps (CAN/ 72.25)
W przejeździe Oxygene (Cirque du Soleil) są dynamiczni, ofensywni i bardzo pewni.
Rewelacyjni technicznie. W swoim programie zaprezentowali 3T solo i wyrzucanego 3. rittbergera oraz wszystkie elementy poza-skokowe na poziomie 4. Nawet potrójny twist, sekw. kroków czy spirala śmierci zdobyły najwyższy poziom.
Jestem pełna podziwu, że w podnoszeniu partnerka się nie ześlizgnie z partnera. Pod koniec Denna jest mocno wychylona do tyłu i wystarczy chwila zawahania i nie wiem czy partner zdoła ją uchronić od uderzenia głową w lód.
#2 Lucrezia Beccari / Matteo Guarise (ITA/ 65.83)
Wzruszająca melodia Run (Ludovico Einaudi) i przejmujący performance Włochów.
Na dodatek program przejechany bezbłędny! Lucrezia i Matteo zaprezentowali 3T (solo) i wyrzucanego 3Lo. Zdobyli trzy poziomy 4 i dwa 3.
Dla duetu jest to pierwszy start w cyklu GP. W zeszłym sezonie pojawili się już w serii challengera i na ME (miejsce 7).
#3 Anastasia Golubeva / Hektor Giotopoulos Moore (AUS/ 62.80)
Debiutujący w seniorach pozostali przy swoim wcześniejszym SP. Czyli przy niepokojącym kawałku, z pierwszoplanową grą skrzypiec, Architect of the Mind (Kerry Muzzey).
Początek był niepewny (3. twist poziom 2 i ten 3T), ale 3 wyrzucany rittberger i pozostałe elementy poza-skokowe wykonane na 4 poziomie trudności zatuszowały chwilową tremę.
Tuż za reprezentantami Australii są Maria Pavlova / Alexei Sviatchenko (HUN/ 62.22).
Konkurencja solistów
#1 Sota Yamamoto (JPN/ 89.56)
To ci Sota poczarował.
W jazzowym kawałku Chameleon poruszał się swobodnie i z nutką nonszalancji. Znakomicie połączył śmiały i uwodzicielski charakter występu z estetycznym i nienagannym łyżwiarskim stylem tańca. Ekspresja w ruchach została zrównoważona przez oprawę tj. surowy, czarny kostium.
W skokach próbował dwóch poczwórnych skoków. Pierwszy 4T z 3T był bezbłędny, drugi tj. 4S ratowany. Po salchowie wkradł się słabszy moment w piruecie w pozycji wagi (poziom 3 i odjęcie 0.08 pkt za jakość), ale pozostałe elementy to już wyłącznie 4 poziomy i dodatnie oceny za jakość wykonania. Nie zabrakło też 3A.
Wynik 89.56 pkt to jego nowy rekord sezonu.
#2 Jun-hwan Cha (KOR/ 86.16)
Tafla lodowa zamieniła się w salę balową.
Reprezentant Korei Płd. Walc Masquerade rozpoczął od mocnej kombinacji 4S+2T. Potem już wydawało się, że wykonał 4T, gdy w ostatniej chwili nie utrzymał krawędzi i nieszczęście gotowe (upadek).
Pozostałe elementy tj. 3A i elementy poza-skokowe (poziom 4) wykonał nienagannie. Chciałoby się napisać, tak po dżentelmeńsku. W programie zabrakło mi więcej emocji. Jun-hwan zdawał się być przygaszony.
#3 Kazuki Tomono (JPN/ 81.63)
Oj, panie Tomono! Po co panu był ten upadek w krokach - jak by nie patrząc wykonanych na 4 poziom trudności.
Skoki 4T i 4S+2T, miały swoje usterki, ale Kazuki zdołała się wyratować.
Posuwisty taniec, zwiewne ruchy, delikatność w przekazie emocji to główne cechy programu Underground (Cody Fry) w interpretacji Tomono. Bo to i taka muzyka, spokojna i odprężająca... co innego słowa. To już inna pesymistyczno-optymistyczna historia 😉
Nad choreografią Kazuki pracują: Misha Ge, Jeffrey Buttle i Cathy Reed.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moi Drodzy!
Proszę o niekomentowanie, słuszności czy braku słuszności, decyzji wykluczenia Rosjan z zawodów. Znając życie na blogu powstałby wielki zgrzyt, który przysłoniłby piękno sportu.
Dziękuję :)