IO: Medale i artystyczny free solistów

Złotym medalistą w konkurencji solistów i Olimpijskim Mistrzem został Yuzuru Hanyu (JPN)

Wicemistrzostwo wywalczył Patrick Chan (CAN)

Natomiast ostatnie drogocenne miejsce na podium i medal brązowy należy do Denisa Tena (KAZ)

1. Yuzuru Hanyu (JPN) - 178.64 / 280.09

Przyjemna, harmonijna i przede wszystkim wzruszająca interpretacja Romea i Julii w wykonaniu Yuzuru jest uzyskana dzięki niesamowitej wrażliwości oraz łyżwiarskiemu talentowi tego zawodnika. Fantastyczny artyzm, olśniewający charakter programu, zniewalający taniec oraz (choć nie bezbłędna) imponująca technika tworzy Olimpijskiego Mistrza. Zaliczył dwa upadki i nie najlepszą kombinacją, ale pozostałe 10 elementów jak z bajki.

2. Patrick Chan (CAN) - 178.10 / 275.62

Płynność, swoboda, finezja programu Patricka zachwyca w całej swej klasie. Był to osobliwy  i przejmujący sposób zaprezentowania klasyki -  4 Pory Roku. Program zawierał trudną kombinację 4T+3T oraz 4T solo, choć już z błędem. Do programu wkradło się kilka nieładnych wpadek co jak widać pozbawiło go szans na złoto.

3. Denis Ten (KAZ) - 171.04 / 255.10

Muzyka Lady and Hooligan jest na tyle barwną muzyką, że  przy coraz bardziej rozwijających się umiejętnościach interpretacyjnych i tanecznych, Denis mógł w krótkim czasie zaprezentować szeroka gamę możliwości. Startował dużo wcześniej niż ścisła czołówka i sędziowie byli na tyle hojni, by wywindować go na wysokie miejsce. Ale 4T był.

4. Javier Fernandez (ESP) - 166.94 / 253.92

Czaruje, uwodzi a przy tym wszystkim jest uzbrojony ;). Zachwyca tanecznymi umiejętnościami oraz fascynuje swobodą wykonania. Dobra była kombinacja 4S+2T oraz 4T, ale pozostałe elementy nie wzbudziły entuzjazmu i sędziowie nie byli wylewni w ocenie za jakość. Nie zaliczono mu także powtórzonego 3S.

5. Tatsuki Machida (JPN) - 169.94 / 253.42
Żywioł, żywioł i jeszcze raz żywioł bije z programu Firebird Tatsuki. Wypełniony aż "po brzegi" program bez momentów bezczynności nadaje ognisty charakter pokazu. Udana kombinacja 4T+2T.

6. Daisuke Takahashi (JPN) - 164.27 / 250.67

Tylko talent najwyższej jakości potrafił z muzyki Beatles'ów zrobić dzieło sztuki. Diasuke po mistrzowsku opracował wszelki komponenty. Ujmuje interpretacją, wzbudza podziw wykonaniem, zadziwia łączeniami.

Y.Hanyu

7. Han Yan (CHN) - 160.54 / 246.20

W programie pokazał się od strony klasycznej. Z niebywałą lekkością poddaje się tempu i zamysłowi, wybitnego kompozytora J. Straussa w połączaniu z  Gourmet Valse Tartare. Nie gubiąc się w zawiłościach dzieła jakie dostarcza artysta dobrze wykonał kombinację 4T+3T.

8. Peter Liebers (GER) - 153.83 / 239.87

Podąża za muzyką "Who want's to live forever" poddając się jej emocjom.

9. Jason Brown (USA) - 152.37 / 238.37

Stara się zaimponować baletowym stylem programu. Może mówić o dużym szczęściu, że utrzymał się w dziesiątce, bowiem niemal każdy element miał usterki, a i improwizacja skoków nie wyszła mu na dobre. Straty udało mu się nadrobić w komponentach.

10. Michal Brezina (CZE) - 151.67 / 233.62

Wszechobecny zapał, obezwładniająca brawura i  porywczość wyznacza program do muzyki z Sherlocka Holmesa. Ponad to nie zabrakło zmian nastroju i emocjonalnego przekazu. W programie wyskakał 4S+2T oraz 4S solo.

11. Tomas Verner (CZE) - 151.90 / 232.99

J.Fernandez   źródło:infobae

Zawsze widowiskowy i zawsze showman. Początkowo program odznacza się  niepewnością i wolnym stylem, później z luzem i radością. Próbował skoki poczwórne, ale żaden nie miał odpowiedniej jakości (nie omijając upadku).

12. Jeremy Abbott (USA) - 160.12 / 232.70

Niczym po niebie jak chmurka Jeremy Abbott płynie do dźwięków symfonii. To stwierdzenie powinno zobrazować jego kunszt. I choć nie było skoku poczwórnego, to program był czysty i nienaganny.

13. Brian Joubert (FRA) - 145.93 / 231.77

Całkowite przeciwieństwo programu krótkiego. Francuz zaprezentował się melancholijnie i lirycznie. Płyną po tafli i wczuł się w klimat poetycznych dźwięków Concierto de Aranjuez - Joaquin Rodrigo. Były dwa poczwórne toeloopy (4T+2T, 4T), ale zabrakło jednej z kombinacji...i ciach...strata punktów murowana. Sędziowie  mieli też zastrzeżenia do jakości elementów.

14. Alexander Majorov (SWE) - 141.05 / 224.86
Widowiskowy, barwny i intrygujący pomysł na program. Szwed tym razem sięgną po, budzącą poruszenie, pewnego rodzaju powagę oraz afrykańskie jak i rytmiczne i mocne brzmienie  Life Begins Again - Afro Celtic System. Skoczył 4T, ale z błędem.

15. Kevin Reynolds (CAN) - 153.47 / 222.23

Widowiskowy program pod względem choreografii i skoków takich jak 4S, 4T+3T+2Lo, 4T, szkoda, że skoki poczwórne w kombinacjach nie miały pełnej rotacji.

16. Jorik Hendrickx (BEL) - 141.52 / 214.04

W nienagannym skupieniu i z powagą interpretował Rapsody in Blue, wykorzystując elementy łączące do podkreślenia wzniosłych momentów dzieła.

17. Misha Ge (UZB) - 135.19 / 203.26

Tango, które wybrało rodzina, a on z mamą stworzył choreografię, zawierała całe mnóstwo ruchów, szczególnie pracy rąk, zaczerpniętych właśnie z tego wyrazistego tańca.

18. Florent Amodio (FRA) - 123.06 / 198.64

Złudzeniem jest, że to był niespieszny i powściągliwy program. Florent sprytnie wplótł energiczne kroki i  swój ognisty temperament.

B.Joubert

19. Michael Christian Martinez (PHI) - 119.44 / 184.25

Znany w świecie łyżwiarskim utwór Malaguena zaprezentowana rytmicznie i z wyczuciem.

20. Yakov Godorozha (UKR) - 119.54 / 182.19

W jego programie Westside Story można odnaleźć sporo musicalowych inspiracji.

21. Alexei Bychenko (ISR) - 114.62 / 177.06

Alexei dzięki zaciekłej interpretacji podkreśla charakter muzyki Nostradamus przepełnianej smutkiem i  trwogą. Dodam, że na ME prezentował inny taniec, w rytmach flamenco.

22. Abzal Rakimgaliev (KAZ) - 110.22 / 174.40
Kolejna odsłona kowbojskiej strony łyżwiarstwa figurowego.

23. Zoltan Kelemen (ROU) - 98.35 / 158.76

Przenikliwa muzyka jeszcze bardziej podkreślona przez przejmujące wykonanie.

24. Viktor Romanenkov (EST) - 78.44 / 139.99

Carmen z punktu widzenia mężczyzny, tworzy mocny i widowiskowy obraz.