Lekcja Łyżwiarstwa nr 10 - skoki i kroki

 SKOKI

 

We wcześniejszych postach przewijały się nazwy 6. rodzajów skoków, dziś przyszła pora na to by przyjrzeć się im z bliska. Czyli zapoznać się, która krawędź decyduje o skoku. Niestety już nie można tak łatwo pokazać na zdjęciu jaki to skok, więc ograniczę się do teorii.

Co je łączy - to to, że zawodnik, gdy kończy skok ląduje na prawej nodze tj. łyżwie na zew krawędzi, tyłem do kierunku jazdy. Rotuje się (czyli kręci) w przeciwnym kierunku do ruchów wskazówek zegara - bo tak jest łatwiej, ale można i w drugą stronę.

Co je dzieli:

- noga z której wykonuje się skok (prawa lub lewa),

- krawędź, od której zaczyna się skok (zew. lub wew.),

- rodzina - skoków kopanych (gdy zawodnik wbija ząbki w lód i się od niego odbija)  i krawędziowych (kiedy już tej pomocy nie ma)

1. Toeloop - T - zawodnik jedzie tyłem na prawej nodze i zew. krawędzi. Jest to skok kopany, czyli taki, przy którym zawodnik wbija czubek łyżwy w lód by sobie pomóc.

2. Salchow - S - i znów zawodnik jedzie tyłem, ale już na lewej nodze i wew. krawędzi i jako, że to skok krawędziowy, może tylko zamachnąć się nogą wolną tj. prawą by wykonać skok.

3. Rittberger / Loop (Lo) - podobny do Salchowa, bo to skok krawędziowy, ale przy nim jedzie się na prawej nodze i na zew. krawędzi - oczywiście tu też zawodnik jedzie tyłem.

4. Flip - F - teraz czas na skok kopany - zawodnik jedzie tyłem na lewej nodze i wew. krawędzi.

5. Lutz - Lz - tu jest tylko taka różnica między flipem, że jedzie się na zew. krawędzi.

6. Axel - A - jedyny skok wykonywany przodem, jest to skok krawędziowy - wykonany z lewej nogi i zew. krawędzi. Zawodnik by wylądować tyłem, musi wykonać dodatkowo pół obrotu, i tak jeśli wykona 2,5 obrotu wtedy to jest podwójny axel, jeśli mniej niż dozwolone 0,25 obrotu to już jest to skok pojedynczy.

Nikt nie powiedział, że nawet w teorii łyżwiarstwo jest łatwe.

Dla dociekliwych: 

 

Większość skoków jest wykonywana przy rotacji naturalnej - to znaczy, że zawodnik kontynuuje skok w powietrzu w tym samym kierunku w jakim wyskakiwał. Przykładem skoku w kierunku przeciwnym niż przy starcie jest lutz (dlatego jest uważany za jeden z trudniejszych skoków) - ciało łyżwiarza obraca się w kierunku przeciwnym do tego, w którym poruszał się po lodzie.

Wyżej znajdują się tradycyjne opisy wykonywania skoków, dla dociekliwych zapraszam do zapoznania się z komentarzem z dn. 08.01.2012. :) Tam znajduje się wyjaśnienie jak skaczą zawodnicy jak np. Alissa Czisny :), która rotuje w drugą stronę :)

A teraz coś dla PAR SPORTOWYCH , czyli skoki wyrzucane.
 

- żeby nie było tak "łatwo" - to oprócz tych skoków wykonywanych solo, które tak jak w przypadku piruetów muszą być odbiciem lustrzanym zawodników, które muszą być rozpoczęte i zakończone w tym samym momencie i mało tego muszą mieć taką samą liczbę obrotów, w przeciwnym wypadku zaliczane jest to jako skok z taką ilością obrotów jaką wykonał "słabszy" partner - są jeszcze skoki wyrzucane, 

 - skoki wyrzucane oznaczone są skrótem "Th" np. STh czy FTh (wyrzucany salchow, flip),

- Tu partnerka wykonuje skok przy pomocy partnera, (niejako jest wyrzucana ku górze) co dodaje skokowi wysokości, odległości, no i pewnej dozy dramatyzmu. Skoki wykonywane przez partnerkę to te same skoki co w konkurencjach solowych, więc jeśli uważnie się przypatrzeć jak je wykonuje (z której nogi i krawędzi), można je odróżnić. Decyduje zawsze moment rozpoczęcia skoku.

 

KROKI

 

- a właściwie sekwencja kroków, to kombinacja małych kroczków, obrotów, podskoków, zmian krawędzi itp. wykonanych na jednej (lepiej punktowanych) lub dwóch nogach,

 

- mogą być wykonywane po linii prostej, po kole, lub po serpentynie (czyli po czymś takim jak litera "S")

 

Przykładowe różnice:

- trójki - bo łyżwiarz niejako rysuje na lodzie liczbę 3, przy czym wymaga to zmian krawędzi i kierunku jazdy,
 

- trójki odwrotne czyli bracket - rysunek przypomina nawias {
 

- zwroty, czyli rockers - zwroty na jednej nodze (łyżwie) na krawędzi zew. wymagające zmiany kierunku i krawędzi, poprawiam się wg życzeń Anonima :). Człowiek uczy się codziennie :)
 

Skoro się tu wróciłam dodam jeszcze obrazki 😃

Rocker

- zwroty odwrotne, czyli counter (w drugą stronę)

Counter

 

- Mohawk - polega na zmianie nogi, ale bez zmiany krawędzi. Jeżeli obierze się krawędź wew. lub zew. to już się na niej pozostaje. Najczęściej wykonywany jest przodem na wew. krawędzi. Mohawk otwarty to taki, gdy noga wolna wsparta jest pod kątem 90 stopni na podbiciu stopy. Zamknięty - to gdy noga wolna oparta jest za kolanem.

 

- Choctaw - trudniejsze od Mohawk, ale pozwala na zmianę krawędzi, nie wiem czy się cieszyć czy smucić :)

ELEMENTY ŁĄCZĄCE

Program nie może składać się tylko i wyłącznie z elementów obowiązkowych, inaczej nie byłby tańcem, tylko konkursem kto wykonuje dany element lepiej. Dlatego też łyżwiarze wprowadzają różnorakie urozmaicenia, mniej czy bardziej znane pod konkretnymi nazwami. 

Takie, które są znane to m.in. 

Mondo - ruch, w którym zawodnik układa nogi na kształt litery V. Łyżwy są tak rozstawione, że tworzą linię prostą. Pozycja ta może być wykonywana na krawędzi zewnętrznej (zawodnik odchyla się do tyłu) lub wewnętrznej (pochyla się do przodu). Zdarza się, że taką pozycję przyjmuje partner, gdy rozpoczyna spiralę śmierci.

 

Ina Bauer z tyłu

Ina Bauer - ten element jest w pewnym sensie podobny do "orła", ale ślad łyżew nie tworzy tu jednej linii, chociaż nadal są one równolegle ułożone. Łyżwa pozostająca z tyłu jest zawsze na krawędzi wewnętrznej. Łyżwa z przodu może być na obu krawędzi

Ina Bauer z przodu

ach. Czasami zawodnik wygina plecy do tyłu  by w ten sposób utrudnić pozycję.

Lunge (wypad) - zawodnik zgina jedną nogę w kolanie, a nogę wolną "ciągnie" za sobą wyprostowaną. Element ten może być wykonywany na obu nogach, do przodu i do tyłu. Przy pozycji do tyłu musi jednak uważać, aby ostrze łyżwy nie dotknęło tafli lodu. 

 

To byłoby tak w skrócie, bowiem nie sposób opisać wszelkich możliwości łyżwiarzy, chociaż nie można też użyć frazesu "sky is the limit" bowiem tą granicę wyznaczają sędziowie.