Jest rekord!
Za sprawą duetu Wenjing Sui / Cong Han wracamy do olimpijskiej normy.
Liderzy po programie krótkim uzyskali 84.41 pkt. Tym samym, pobili swój rekord
z drużynowych zmagań i podnieśli poprzeczkę o ponad 1.5 pkt.
Na drugim miejscu uplasowali się Evgenia Tarasova / Vladimir Morozov (RUS). Trzeci są mistrzowie świata i Europy Anastasia Mishina / Aleksandr Galliamov (RUS).
#1 Wenjing Sui / Cong Han (CHN/ 84.41/ WR)
Wenjing i Conga są mistrzami w odpowiedzi na wymagania stawiane komponentom. Potrafią popisowo dobrać środki przekazu, ruchu; dopracować każdą przestań tańca, poprzez najmniejszy gest, krok, zwrot; stworzyć pełnię widowiska; wyrazić charakter muzyki, nadać jej namacalny wyraz i oszołomić widownię (włącznie z sędziami).
Można by pomyśleć, że trenerzy wzięli jakiś zaawansowany program do wykonywania obliczeń i wszystko podliczyli, wyliczyli, zarachowali i powstał gotowy plan działania. Co, kiedy i jak wykonać by zdobyć punkty ;).
Tymczasem rachunek ma (tylko i aż) dwie składowe: umiejętności + trening
W Mission: Impossible 2 Orchestra Suite: Part 1 nie jest inaczej.
Pewność z jaką przemierzają lód i wykonują zaplanowane elementy, wyznacza tę
sportową warstwę konkurencji, natomiast dbałość o kontakt z muzyką (tj. przez
odpowiednią interpretację wybranego utworu oraz przez nadawanie mu estetyki i
wdzięku) zaspokaja artystyczne potrzeby łyżwiarstwa. Zdecydowanie jest to kompletna para
sportowa. (Inaczej nie było by rekordów).
- W swoim programie postawili na 3T i potrójnego wyrzucanego flipa. Elementy poza-skokowe zdobyły wyłącznie 4. poziomy trudności. Do oceny bazowej (32.70 pkt) "dodali" sobie jeszcze 13.26 pkt za jakość wykonania.
-
W komponentach pojawiły się "10". W konsekwencji najbardziej docenionym
komponentem okazał się "performance". Zdobył 9.79 pkt. Pozostałe niewiele
mniej.
#2 Evgenia Tarasova / Vladimir Morozov (RUS/ 84.25/ PB)
Gdyby startowali przed Sui/Han, przez chwilę, cieszyliby się z ustanowienia
rekordu świata. Mimo tego i tak mają powody do radości. Od daaaaaawna nie
zaprezentowali tak udanego programu. Brawo!
Program do muzyki (Metamorphosis Two, Experience) został nazwany Galatea i Pigmalion i jest to historia miłosna, ożywionego przez Afrodytę, posągu kobiety i króla Cypru.
Evgenia, właśnie z tą swoją posągową postawą i utrzymaną w bezruchu sylwetką (co widać na początku programu), jest wprost wymarzona do roli figurki z kości słoniowej. Nawet powieka jej nie zadrży.
„Ożywiona” w dalszym ciągu jest nienaganna w ruchach i powściągliwa w emocjach. Ta rezerwa w interpretacji, wyważona choreografia, z wyśmienitymi ozdobnikami (jak np. ślizg przed piruetami, czy wejści e do spirali śmierci) wraz z niewymuszoną naturalnością tańca, paradoksalnie sprawia, że jest to emocjonalny obraz, pełen pasji, melodramatyzmu, wzruszeń...
- Czysty program zawierał 3T i 3 wyrzucanego rittbergera oraz elementy poza-skokowe na poziomie 4. Do oceny bazowej (32.40) przyznano im dodatkowo 13.64 pkt za jakość wykonania. Co w tym segmencie dało im notę nieco wyższą niż mieli Sui/Han.
-
W komponentach również pojawiły się"10". Dwoje sędziów przyznało je za kompozycję. Jednak najwięcej (9.61 pkt) zdobyli za umiejętności łyżwiarskie
i interpretację. Kompozycja (choreografia) uzyskała 9.57 pkt.
#3 Anastasia Mishina / Aleksandr Galliamov (RUS/ 82.76/ PB)
W programie La Esmeralda (Cesare Pugni) już od pierwszej sekundy mamy do czynienia z
urozmaiconym przedstawieniem. Cała gama charakternych ruchów, zaczerpniętych z
tradycji baletowych póz, akrobatycznych popisów, ekspresji, gry aktorskiej itp. daje żywiołowe widowisko.
Warto zwrócić uwagę na ich nieszablonowe (i trudne) wejście do kombinacji piruetów – jadą tyłem nachyleni do przodu i wówczas wykonują skok do piruetu w pozycji wagi. I to jeszcze wszystko synchronicznie ;). Już o podnoszeniu nie wspominając ;)
- Za wyrzucanego 3F i 3S oraz za elementy poza-skokowe z 4 poziomu trudności, w ocenie bazowej wyszło im 32.80 pkt. W jakości było wysoko, ale nie zdołali przeskoczyć ww. rywali.
-
Najwyższą notą za komponenty była ocena 9.57. Uzyskali ja dwa razy :za
performance i za interpretację.
#4 Aleksandra Boikova / Dmitrii Kozlovskii (RUS/ 78.59)
Jezioro Łabędzie – Piotra Czajkowskiego nie trzeba zachwalać ;). Sami zawodnicy z ogromnym zaangażowaniem budują dramaturgię dzieła. Cały czas utrzymują wysokie tempo i precyzyjnie realizują choreograficzne cele. Znakomity jest ten fragment po wyrzucanym potrójnym flipie wraz z późniejszym podnoszeniem (chociaż tu uzyskało 3 poziom trudności).
- Ich nota bazowa wyniosła 32.00 pkt. To efekt popranych skoków (3S i wyrzucanego 3F), trzech poziomów 4 i dwóch trzecich (za podnoszenie i spiralę śmierci).
- Najlepszym komponentem była interpretacja (9.25).
#5. Cheng Peng / Yang Jin (CHN / 76.10) zachwycili swoją propozycją Sonaty Księżycowej Ludwiga van Beethovena w interpretacji Alicii Keys oraz jej kawałka No One. Czysty program (z 3T i 3LoTh), stracił pkt za niski poziom spirali śmierci. Przyznano jej tylko 2. Pozostałe elementy zdobyły wyłącznie 4 poziomy.
Dwa kolejne duety to duety z USA:
6. Alexa Knierim / Brandon Frazier (USA/ 74.23) i
7. Ashley Cain-Gribble / Timothy LeDuc (USA/ 74.13) między nimi, jak
widać jest zaledwie 0.10 pkt różnicy,
Ostatnią parą z dorobkiem ponad 70 pkt są 8. Riku Miura / Ryuichi Kihara (JPN/ 70.85). Dodam, że ich rekord kariery wynosi 74.45 pkt. i pochodzi z drużynowej rywalizacji.
Ostatnia zakwalifikowana, 16. para uzyskała 55.83 pkt. Są to Włosi - Rebecca Ghilardi / Filippo Ambrosini.
Szczegółowe wyniki na stronie ISU -> TUTAJ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz