Cup of China 2023. Podsumowanie

Czwarte zawody z cyklu grand prix przyniosły nowe nazwiska liście uczestników finału. Przeglądając raporty można wywnioskować, że sędziowie zachowawczo, jeśli nie surowo, oceniali elementy. Widocznie im bliżej kluczowych zawodów, tym wymagania rosną. 😊

Podium solistek:
1. Hana Yoshida (JPN) - 203.97
2. Rinka Watanabe (JPN) - 203.22
3. Loena Hendrickx (BEL) - 201.49
7. Ekaterina Kurakova (POL) - 173.15

Podium par tanecznych:
1. Piper Gilles / Paul Poirier (CAN) - 207.83
2. Marjorie Lajoie / Zachary Lagha (CAN) - 206.02
3. Caroline Green / Michael Parsons (USA) - 189.33

Podium par sportowych:
1. Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps (CAN) - 201.48
2. Rebecca Ghilardi / Filippo Ambrosini (ITA)  191.00
3. Cheng Peng / Lei Wang (CHN) - 178.06

Podium solistów:
1. Adam Siao Him Fa (FRA) - 298.38
2. Shoma Uno (JPN) - 279.98
3. Mikhail Shaidorov (KAZ) - 264.46

Ekaterina Kurakova (POL) po programie krótkim była 9 (wynik 57.37). Po 7. dowolnym (nota 115.78) awansowała na... 7. miejsce. Jest to drugie siódme miejsce w tegorocznym cyklu GP.

Dla Katii nie jest to najlepszy początek sezonu. Noty poniżej 60 pkt za SP i poniżej 120 za FP to zdecydowanie nie jej "poziom". Nie taki do którego nas już przyzwyczaiła 😉. Trudno powiedzieć, czym jest to spowodowane? Czasami po prostu "zmęczeniem" po intensywnych sezonach. przypomnę, że dwa ostatnie miała bardzo pracowite. Do tego zmiana (powrót do) trenera.

Obiektywnie patrząc, kombinacje 3+2 na Cup of China, nie gwarantowały powodzenia. A gdy jeszcze miały bardziej lub mniej (tj. widoczne tylko dla sędziów) błędy, to ocena musiała drastycznie spaść.

Straty trochę zniwelowały dobrze oceniane piruety (głównie poziom 4 + dobra jakość). W mniejszym stopniu, ale zawsze, pomocne były sekwencje korków (w SP poziom 2, w FP 3). 

Więcej o programach Katii pod linkami ⬇
Program krótki Kill Bill - TUTAJ.
Program dowolny Solas - TUTAJ.

Dodam, jeszcze, że nasza reprezentantka na zawody w Chinach została zaproszona, praktycznie w przededniu, pucharu. Po wycofaniu się Bradie Tennell.

*Sędzią głównym konkurencji solistów i par sportowych była p. Anna Sierocka.*
*Tańce pod względem jakości oceniała p. Halina Gordon-Półtorak.* 

Konkurencja solistek

# 1 Hana Yoshida (JPN/ 64.65/ 139.32)

Hana brała udział w pierwszych zawodach cyklu GP, czyli Skate America. Wówczas była 4. Zwycięstwo w Chinach przybliżyło ją do finału GP (ma 24 pkt), ale nie ma 100% gwarancji. Obecnie jest trzecia w rankingu. Co najmniej pięć zawodniczek ma na koncie lepsze początkowe osiągnięcia (były po prostu na podium). 

Po programie krótkim Koo Koo Fun Hana zajmowała trzecie miejsce. W programie dowolnym była najlepsza. W czasie przejazdu zwycięskiego towarzyszyły jej dźwięki fletu Shakuhachi (Armand Amar) a zawodniczka - jak sama mówi - wcieliła się (zamieniła się 😉) w japońskiego żurawia. W Japonii  uznawanego za symbol pokoju i szczęścia. 

Debiutantka cyklu GP podjęła się próby potrójnego Axla. W programie krótkim upadła, na dodatek zabrakło pełnej rotacji (więcej niż 1/4, tzn. niższa ocena bazowa). W dowolnym wytrzymała bez większych szkód, ale i tak musiała się asekurować nogą wolną. W rotacji zabrakło tak tak ciut ciut, czyli "q". 

Pozostając przy technice, dodam, że Yoshinda posiada mocną kombinację 3Lz+3T. 

# 2 Rinka Watanabe (JPN/ 65.09/ 138.13)

Rinka była na Skate Canada zajęła szóste miejsce. To nie daje nadziei na finał.

Jeśli chodzi o program dowolny,  to pojawia się tu taki paradoks. W tej niespokojnej opowieści (Brotsjor, Goliath, Meeting Laura/ FP) zawodniczka bardzo spokojna. Precyzyjność - to słowo, które najlepiej oddaje przejazd Japonki. 

W dużym skupieniu i z długim najazdem przygotowywała się do skoków, co powodowało, że miejscami brakowało elementów łączących. Jednak, dzięki temu dobrze wykonała siedem skoków potrójnych.

Po programie krótkim również plasowała się na drugim miejscu.

# 3 Loena Hendrickx (BEL/ 70.65/ 130.84)

Nowoczesna, wychodząca poza schemat, niekonwencjonalna i jak ją określił komentator - tik tok generation girl, w ocenie za komponenty pozostawiła rywalki daleko w tyle.

Pomimo nieuznanego 1A w programie krótkim zajęła pierwsze miejsce. W programie dowolnym kilka usterek (m.in. dwie dokrętki powyżej 1/4 obrotu i nieplanowany 1T w kombinacji z 3Lz) oraz większość poziomów trzecich za elementy poza-skokowe, osłabiły jej notę techniczną. W konsekwencji nie pozwoliły Loenie na zwycięstwo. 

Dobrą wiadomością jest, to że będzie w Finale GP 2023. W końcu wygrała Skate America a w Chinach utrzymała się na podium. 

Propozycje Loeny na ten sezon opisałam już przy Skate America ⇓
Opis programu krótkiego I'm nin'alu (Mor Avrahami Remix) TUTAJ.
Opis programu dowolnego Break My Soul (The Queens Remix) TUTAJ.

Konkurencja par tanecznych

#1 Piper Gilles / Paul Poirier (CAN/ 81.04/ 126.79)

Po tańcu rytmicznym uplasowali się na drugim miejscu. W twizzlach Piper miała małe kłopoty. Skończyło się na poziomie 3 i ujemnych ocenach za jakość wykonania. Surowiej niż na Skate Canada zostały ocenione i pozostałe elementy. W Kanadzie przyznano im pięć poziomów 4. W Chinach tylko dwa (za piruet i za twizzle Paula). 

Płomienna interpretacja historii Wuthering Heights (FD) "musiała" zaprowadzić ich na podium. 

W warstwie technicznej zdobyli pięć poziomów 4 (za wszystkie podnoszenia, za piruet i ponownie za twizzle Paula). Ponadto pojawiły się trzy poziomy 3 (za twizzle Piper, za kroki na jednej nodze Paula i kroki przez środek lodowiska Piper).  Dwa poziomy 2 przyznano im za  kroki na jednej nodze Piper i kroki przez środek lodowiska Paula.

Dla formalności dodam, że z kompletem punktów Piper Gilles i Paul Poirier zakwalifikowali się do finału GP.

Więcej o artystycznej stronie tańców pod linkami ⇓
Opis tańca rytmicznego No More I love You's + Addicted To Love  TUTAJ.
Opis tańca dowolnego Wichrowe wzgórza  TUTAJ.

#2 Marjorie Lajoie / Zachary Lagha (CAN/ 82.02/ 124.00)

Przez chwilę cieszyli się z pozycji liderów. Taniec rytmiczny, w towarzystwie Michaela Jacksona, uzyskał trzy poziomy 4 i trzy 3. Czyli o wiele lepiej niż na Skate America, kiedy obok trzech poziomów czwartych pojawiły się 2 i 1.

W zjawiskowym tańcu dowolnym Roses /Jean-Michel Blais, również mogą się poszczycić zdobyciem wyłącznie 4 i 3 poziomów. Ostatecznie zdobyli mniej punktów za technikę niż Gilles/Poirier i nie utrzymali się na pierwszym miejscu.

Z dwoma drugimi miejscami Majorie Ljoie i Zachary Lagha zakwalifikowali się do finału.

Wrażenia artystyczne z pierwszego przejazdu pod linkami ⇓
Opis tańca rytmicznego Thriller TUTAJ.
Opis tańca dowolnego Roses  TUTAJ.

#3 Caroline Green / Michael Parsons (USA/ 76.07/ 113.26)

Trzeci duet i trzecia odsłona lat 80. Po zabawnym tańcu Piper i Paula oraz kultowej historii Marjojrie i Zacharego, Carolina i Michael dodali swoją rockowo-metalową wizję. Zamienili muzykę Pauli Abdul (RD ze Skate America) i skierowali się w stronę grupy The Scorpions. Dokładnie sięgnęli po kawałki Loving You i Rock You Like a Hurricane

Amerykanie w tańcu dowolnym Denmark pod względem artystycznym stworzyli na tafli smukły i subtelny obraz; w technice zdobyli pięć poziomów 4. 

Konkurencja par sportowych

Podium par sportowych śmiało można określić jako podium Halloweenowe. Każdy duet w swoim programie dowolnym nawiązał (mniej lub bardziej) do magicznego świata. Zwycięzcy sięgnęli po Wywiad z Wampirem, srebrni medaliści po Draculę a trzeci Ucznia Czarnoksiężnika.

#1 Deanna Stellato-Dudek / Maxime Deschamps (CAN/ 70.39/ 131.09)

Oxygene, czyli program krótki zawierał potrójne podnoszenie twistwe - jak to już u nich - na poziomie 4. W skokach pojawiły się solidne 3T solo. Był i podparty ręką 3. wyrzucany rittberger. 

Wywiad z Wampirem (FP) miał kilka trudnych momentów, ale mocny potrójny twist, dwa podnoszenia lassowe i kombinacja piruetów bez problemu zdobyły najwyższe poziomy. Kanadyjczycy dobrze spisali się także w sekwencji skoków 3T+1A+2A i nieźle w wyrzucanym 3. rittbergerze. 

Pierwszy start zaliczyli na Skate Canada. Wówczas było to tak ⇓
Opis programu krótkiego Oxygene TUTAJ.
Opis programu dowolnego Interview with the vampire  TUTAJ.

Z dwoma wygranymi Denna i Maxime zakwalifikowali się do finału.

#2 Rebecca Ghilardi / Filippo Ambrosini (ITA/ 66.33/ 124.67)

Drudzy po programie krótkim i drudzy w dowolnym. W programie krótkim The Ecstasy of Gold za elementy poza-skokowe (w tym za 3Tw) zdobyli wyłącznie 4 poziomy trudności. Ponadto mieli bardzo dobrego wyrzucanego 3. flipa. 

W programie dowolnym (Dracula) po raz drugi zdobyli najwyższy poziom za podnoszenie twistowe. Obok 3.twista poziom 4 zdobyli za podnoszenia. Czystym skokiem  był potrójny wyrzucany rittberger. Niestety kłopoty pojawiły się w 3LzTh i skokach solo tj. w 3S (upadek Rebecci) i sekwencji skoków, która maiła zawierać 2A+2A+1A (zakończyło się na 2+1+1).

#3 Cheng Peng / Lei Wang (CHN/ 62.91/ 115.15)

Praktycznie czysty program The Storm Driven Sea zawierał 3T i 3LoTh spirala śmierci przodem zewnątrz, kombinacja piruetów i podnoszenie uzyskały 4 poziom. Najwięcej problemów przysporzyła im potrójne podnoszenie twistowe.

W programie dowolnym The Sorcerer’s Apprentice po trudnym początku, gdy po 3T zabrakło 2T i nienajlepszym podnoszeniu twistowym (poziom 2 i odjęcia za jakość), w dalszej części zrealizowali swój plan [2S, 3LoTh, 3STh]. 

Zwycięzcy Skate America Annika Hocke / Rober Kunkel (GER/ 170.65) zajęli dopiero 4 miejsce. 

Konkurencja solistów

#1 Adam Siao Him Fa (FRA/ 91.21/ 207.17)

To jest jakiś "obłęd". Po raz drugi Adam pokonał faworytów do zwycięstwa. I to jeszcze w tan sam sposób. Tydzień wcześniej "wyskoczył" zza pleców Illiego Malinina (USA), w Chinach był to Shoma Uno (JPN). W obydwu przypadkach awansował z drugiego miejsca po SP. Jak nie trudno policzyć 😊 z kompletem 30 pkt zakwalifikował się do finału.

Wracając do "obłędu". W głowie się nie mieści, że tydzień po tygodniu, na dwóch różnych kontynentach i co za tym idzie różnych strefach czasowych (różnica czasu między Francją a Chinami to 7h), tak się rozpędzi. 

W programie krótkim wykonał 4Lz i 3A, ale zabrakło kombinacji. Upadek po 4T  zaprzepaścił szanse na drugi skok. Przy imponującym programie Shomy Uno,  Adam był o jakieś 10 pkt. za Japończykiem. 

W programie dowolnym przeskoczył mistrza świata o 32.44 pkt. Shoma miał problemy ze swoim FP, ale to nie zmienia faktu, że Adam pobił jego rekord kariery (ok. 3 pkt), więc nawet przy dobrym programie Shomy sprawa medalu byłaby otwarta.

Program dowolny Adama zwierał: 4Lz, 4T+3T, 3A+2A, 4S, 4T, 3A, 3Lz+1Eu+3S

Więcej o tegorocznych propozycjach Adama pod linkami ⇓
Opis programu krótkiego The Prophet TUTAJ.
Opis programu dowolnego Departure (Home) TUTAJ.

#2 Shoma Uno (JPN/ 105.25/ 174.73)

Po programie krótkim był liderem i nic nie wskazywało na to, że straci swoją ok. dziesięciopunktową przewagę. Niestety, przy wybitnym przejeździe Adama i przy  własnych błędach, przegrał z Francuzem o ponad 18 pkt. 

Szkoda, szkoda, szkoda tego wyniku. 😞 

We wspomnianym, bezbłędnym programie krótkim Shoma wykonał 4F, 4T+3T i 3A (w drugiej części programu). Za piruety przyznano mu 4 poziom trudności a za kroki 3. Zyskał także ponad 12 pkt w ocenie za jakość wykonania. 

Programy Shomy trudno opisywać oddzielnie. Wirtuozyjna natura zawodnika przenika do nowoczesnych kompozycji. I odwrotnie, współczesne zabiegi choreograficzne ożywiają konwencjonalną interpretację. 

Największym tego przykładem jest program krótki. W połączeniu Love You Kung Fu z Clair de Lune (wyk. Son Lux, Ryan Lott, Ian Chang), spotykają się nonszalancja i finezja. Dynamika i subtelność. Swoboda i precyzyjność. Czyli oprawa godna mistrza świata.

W programie dowolnym, na pierwszy plan wysuwa się porywająca interpretacja. Nastrój Timelapse i Spiegel im Spiegel jest wyrażony zarówno poprzez podkreślenie niuansów muzycznych jak i ukazanie emocji. Melancholia, niepokój, nadzieja... jednym słowem czyste piękno. Misternie opracowana choreografia i estetyczny styl tańca, w obiorze całego spektaklu, odwróciły uwagę od kilku kłopotów w skokach poczwórnych. 

Shoma i tak nie odpuścił i w drugiej części programu zaprezentował pewną kombinację 4T+3T.

#3 Mikhail Shaidorov (KAZ/ 89.94/ 174.52)

Dla jednych wynik 174 oznacza słaby przejazd (dla Shomy Uno), dla innych rekordowy (jak u Mikhaila Shaidorova).

Piąty zawodnik Skate Canada w bezbłędnym programie krótkim (Matrix) wykonała 4Lz solo, 3A i  kombinację 4T+3T; w dowolnym (Carmina Burana) zaprezentował trzy skoki poczwórne (4Lz, 4T z 3T i 4T solo). 4Lz i 4T miały lekkie dokrętki, ale w granicach "q". 

Po czwartym programie krótkim Boyang Jin (CHN) nie utrzymał się na dobrej pozycji. Ostatecznie spadł na 7. miejsce. We Francji był ósmy. 

Wyniki Cup Of China 2023

Komentarze

  1. Kurakova i jej pomysły na siebie nie trafiają do sędziów. To widać w komponentach. I ja to rozumiem. Szuka na siłę czegoś oryginalnego zamiast iść w klasykę, z klasą. Kostiumy w większości nietrafione. A już robienie z niej wanpa czy wojowniczki to brzmi jak komedia. Rachmaninov, Czajkowski może Chopin. Klasyka i klasa. Ale chyba już za późno bo skokowo Kurakova pikuje w dół. Nic z tego już nie będzie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację. Z Kurakovą to jest trochę tak jakby do już osłodzonej herbaty dodać jeszcze trzy łyżki cukru. Albo za słodko, albo komicznie. Jaka z niej wojowniczka z Kill Billa? Skąd ten pomysł na strój? To wygląda jak tanie dresy. Katia zupełnie niepotrzebnie często opuszcza rajstopy na buty. Przecież to piękna dziewczyna. Skąd te kolory? Ten żółty w dowolnym rok temu?? Makabra. Nie chce mi się wierzyć, że ona sama ma tak zły gust. Ma chyba w otoczeniu niewłaściwe osoby. Bo przecież sama swego czasu zmieniła ten okropny program krótki sprzed 2 lat na Czajkowskiego. I dopiero wtedy stwierdziła, że to poczuła. I to był jej najlepszy program z najwyższą oceną. Wtedy miała zresztą najlepszy wynik w łącznej nocie powyżej 200 pkt na ME. Niestety jak napisałeś skokowo obniżyła loty. Do tej pory Rittbergera mogła skakać z zamkniętymi oczami. A teraz? Nie mówię już o braku kombinacji 3+3. Ciekawe z czego to wynika? Brak motywacji? Zagłaskana przez Polaków na "śmierć"? Tu trzeba ciężko pracować albo zakończyć karierę i zwolnić miejsce innym, młodym Polkom.

      Usuń
    2. Kurakova na Warsaw Cup pokazała w shorcie swój aktualny poziom... Coraz gorzej.

      Usuń
    3. Polemizowałabym. Wygrana nie jest dziełem przypadku.
      Ka$ka

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lekcja łyżwiarstwa nr 8 - Piruety

Lekcja Łyżwiarstwa nr 10 - skoki i kroki

Piruety część I: basic i non-basic positions